Από την ώρα που έμαθα για τη φωτιά στον Υμηττό , βρισκομαι σε κατάσταση πανικού.
Σκέφτηκα να διαγράψω το blog και να μην ξανα-ασχοληθώ ποτέ και με τίποτα.
Δεν είναι δυνατόν ρε παιδιά αυτό που γίνεται !!!
Δεν αντέχω αλλο ειλικρινά!
Να χέσω και τα κόμματα και τις ιδεολογίες και τα πάντα!
Πόσο αίμα πρέπει να χυθεί ; Πόσα δάση να εξαφανιστούν ;
Τι άλλο πρέπει να γίνει ;
Δεν ντρέπονται ;
Πώς μπορούν και μας κοιτάζουν στα μάτια ;
Εθνική μειοδοσία δεν είναι μόνο το Μακεδονικό.
Εθνική προδοσία είναι όλες οι πολιτικές που κάνουν τη ζωή μας χειρότερη.
Όλες οι πολιτικές που κοροϊδεύουν τον απλό κόσμο.
Πόσες άλλες πυρκαγιές ;
Και οι βουλευτές λιάζονται στη Μύκονο...
Αν κάει η βίλα τους όμως θα τρέξουν...
Θα βγουν και θα πουν "εμπρησμός" , "ασύμμετρη απειλή" κτλ...
Θα βγει και ο Καραμανλής θλιμμένος και οργισμένος : "Το μαχαίρι στο κοκκαλο" , "Ελληνίδες , Έλληνες σας συμπονώ"...
Χεστήκαμε ρε !
Οι περσινοι πυρόπληκτοι δεν έχουν πάρει ακόμα τα λεφτα που συγκέντρωσαν ιδιώτες ! Όχι το κράτος-μπουρδέλο !
Μια απλή ερώτηση .
Πόσα Eurofighter αγοράσαμε φέτος και πόσα πυροσβεστικά αεροπλάνα ;
Κύριε Μεϊμαράκη ; Μήπως ξέρετε να μας απαντήσετε ;
Κύριε Παυλόπουλε ;
Πού να ξέρετε όμως...
Όλο το χρόνο ασχοληθήκατε με την επίσκεψη του Σαρκοζί και της γαϊδαρας του , με τον Ζαχόπουλο και με τους γάμους στην Τήλο...
Αλλά εμείς φταίμε.
Η ψήφος είναι το σπίρτο που καίει τα δάση.
Με αντάλλαγμα μια θεσούλα ή ένα ρουσφέτι , καταστρέφουμε την χώρα μας.
Επιδιώκουμε την προσωπική ευημερία χωρίς να μας νοιάζει για τον περίγυρο μας.
Τι να την κάνω την ευημερία σε μια διαλυμένη χώρα ;
Υπάρχουν απαντήσεις ;
