Bang Bang

aposargentino.blogspot.com

Διάβασα και άκουσα τα πάντα για τη δολοφονία του 16χρονου στα Εξάρχεια. Ειδικοί, ακόμα πιο ειδικοί, λιγότερο ειδικοί, υπουργοί, παρατρεχάμενοι και ό,τι άλλο βάζει ο νους του καθενός, έχυναν δάκρυα –κροκοδείλια και μη- για το γεγονός.
Εντύπωση έκανε σε ορισμένους που το «κωλόπαιδο» (κατ’ άλλους «τσογλάνι») ήταν γόνος καλής και πλούσιας οικογένειας. Προφανώς τους χάλασε την εικόνα που είχαν στο μυαλό τους.
Τίποτα δεν έχω να πω. Απλά συνειδητοποίησα για μια ακόμα φορά πόσο καλοί είμαστε σαν κοινωνία σε ένα πράγμα: όταν υπάρχει ένα πρόβλημα να παριστάνουμε ότι δεν υπάρχει, κρύβοντάς το κάτω από το χαλάκι. Kαι μετά να γκαρίζουμε συζητάμε για όλα τα υπόλοιπα που συνήθως είναι λιγότερο σοβαρά.
Κρίμα για τον 16χρονο. Κρίμα που τελικά είναι τόσο δύσκολο να είσαι (και πάλι) 16χρονος.

Προσυπογράφω το κείμενο της Κατερίνας. Διαβάστε το εδώ.

Θυμήθηκα, επίσης, το τραγούδι της Νancy Sinatra: Bang bang. You shot me down. Bang bang and i hit the ground. Bang bang, that awful sound...