Κορυφώνονται μέχρι το τέλος της εβδομάδας οι κινητοποιήσεις και οι διαμαρτυρίες των μαθητών και των φοιτητών που ξεκίνησαν με αφορμή το θάνατο του μικρού Αλέξανδρου...
Τις τελευταίες ημέρες είδαμε αρκετές ειρηνικές και κόσμιες εκδηλώσεις που βελτίωσαν την άσχημη εικόνα που είχε δημιουργηθεί λόγω των επεισοδίων της πρώτης εβδομάδας...
Κάνοντας μια ψύχραιμη αποτίμηση των έως τώρα δράσεων , διαπιστώνουμε ότι μπορούμε να μιλήσουμε πιο σίγουρα πλέον για "κοινωνική εξέγερση" που αφορά κυρίως τη νεολαία αλλά και ευρύτερες λαϊκές μάζες...
Το μαζικό αυτό όμως κίνημα πάσχει από ξεκάθαρη στοχοπόρευση....
Καλό θα ήταν σιγά-σιγά όλοι αυτοί οι διαμαρτυρόμενοι νέοι να αρχίσουν να προωθούν συγκεκριμένες προτάσεις και συγκεκριμένα αιτήματα...
Ο έντονος συμβολισμός της χθεσινής πρωτοβουλίας στον ιερό βράχο της Ακρόπολης "χάθηκε" στην άστοχη χρησιμοποίηση της λέξης "Αντίσταση"...
Αντίσταση σε τι και προς τι ;
Οι γενικόλογες αιτιάσεις περί "καλύτερης ζωής" , "ελευθερίας" κτλ είναι μεν αποδεκτές αλλά χρειάζονται περαιτέρω διευκρίνιση...
Σε διαφορετική περίπτωση όλο αυτό το μαζικό κίνημα θα πάει χαμένο και θα αποδείξει για ακόμα μια φορά την ανικανότητα της Αριστεράς να παράγει κέρδη από τους αγώνες της...
Είναι η ώρα της ευθύνης.
Οι νέοι που έδωσαν δυναμικό παρών στα καλέσματα των καιρών οφείλουν να διεκδικήσουν μαζικά και ενιαία συγκεκριμένα αιτήματα...
Συγκεκριμένα αιτήματα για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο , τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και όλα τα άλλα θέματα που τους αφορούν...
Μόνο τότε έχουν την ελπίδα να τους ακούσει η εκάστοτε Πολιτεία και κυρίως η κοινή γνώμη...
Διαφορετικά θα μιλάμε πάλι για μια "συγχυσμένη" και πολυδιασπασμένη Αριστερά που αρνείται να αναλάβει ρόλους , που δεν ακούει τις ανάγκες της κοινωνίας και εμμένει στα ιδεολογικά και δογματικά της αδιέξοδα...
