Η ώρα της ευθύνης

10.2.09


Σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από μια χθεσινή τοποθέτηση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου :

"..Τις τελευταίες μέρες, παρακολουθούμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με ορισμένα στελέχη να τοποθετούνται πιο θετικά απέναντι σε μία στήριξη - υπό όρους βεβαίως και αν χρειαστεί, διότι εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα χρειαστεί - του ΠΑΣΟΚ μετά τις επόμενες εκλογές. Και βλέπουμε άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους απέναντι σε μία τέτοια προοπτική. Εμείς παρακολουθούμε αυτή τη συζήτηση. Δεν θα μπούμε στο εσωτερικό ενός άλλου κόμματος. Θα επαναλάβω τις βασικές αρχές, με τις οποίες προχωράμε. Διεκδικούμε την αυτοδυναμία. Πιστεύουμε όλο και περισσότερο πως θα την πετύχουμε, αλλά ακόμα και αν δεν πετύχουμε την αυτοδυναμία, θα ανοιχτούμε σε ευρύτερες δυνάμεις γύρω μας. Πόσο μάλλον στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η αυτοδυναμία..."

Σε μια πρώτη ανάγνωση η δήλωση του Παπακωνσταντίνου είναι μια κοινή δήλωση ρουτίνας που έχουμε ακούσει πολλές φορές από στελέχη του ΠΑΣΟΚ...

Ας την διαβάσουμε λοιπόν μια δεύτερη φορά με έμφαση στα γράμματα τα οποία έχουμε επισημάνει ως πιο έντονα...

Ο Παπακωνσταντίνου αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια λύση ανάγκης η οποία θα προτιμηθεί στην εσχάτη των περιπτώσεων...

Και είναι πραγματικά απορία άξιον αν αυτή είναι η γνώμη που διακατέχει την πλειοψηφία των πράσινων στελεχών...

Πώς μπορεί το ΠΑΣΟΚ να ισχυρίζεται ότι επιθυμεί μια ειλικρινή συνεργασία με τις "ευρύτερες" δυνάμεις της Κεντροαριστεράς όταν ο εκπρόσωπος του ομολογεί ότι πρόκειται για μια μικροπολιτική επιλογή που θα συμβάλει μόνο στην "παλινόρθωση" του ΠΑΣΟΚ ;

Εμείς θέλουμε να δούμε επιτέλους ένα κόμμα να σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να καλεί ένα μικρότερο κόμμα να συγκυβερνήσουν...

Ας τολμήσει το ΠΑΣΟΚ να το κάνει...

Η βάση του το θέλει . Η κοινωνία το θέλει .

Βρισκόμαστε σε καιρούς κρίσης . Οι προβλέψεις για το μέλλον είναι δυσοίωνες.

Η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια δογματική μονοκομματική κυβέρνηση . Εξάλλου διαθέτει ήδη μια τέτοια...

Είναι η εποχή των συνεργασιών και των συναινέσεων .

Δεν θέλουμε να δούμε άλλους νόμους να ψηφίζονται μόνο με 151 ή 160 ψήφους.

Θέλουμε να δούμε τους νόμους να ψηφίζονται από τουλάχιστον δυο κόμματα .

Τα κόμματα οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την τύχη αυτής της χώρας . Και το κάλεσμα αυτό απευθύνεται σε όλους...

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάψουν να αρνούνται πεισματικά οποιαδήποτε συμφωνία με τα δυο μεγάλα κόμματα . Θα πρέπει να πάψουν να είναι αναλώσιμα κόμματα διαμαρτυρίας.

Το ίδιο ισχύει όμως και για τα δυο μεγάλα κόμματα .

Ας πάψει το ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια δεξαμενή υποψήφιων ψηφοφόρων .

Ας πάψει η Νέα Δημοκρατία να ασχολείται με τον Καρατζαφέρη και τους εκλογικούς νόμους.

Δεν έχουμε άλλα περιθώρια για κομματικά παιχνίδια . Δεν έχουμε άλλα περιθώρια για επικοινωνιακά τρικ .

Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους...