Το να πιστεύεις ότι θα πιάσεις τους κουκουλοφόρους επειδή θα τους ρίχνεις μερικά χρονάκια παραπάνω ελέω εμφάνισης, είναι σαν να πιστεύεις ότι επειδή ο Αβραμόπουλος είναι υπουργός Υγείας, στα δημόσια νοσοκομεία οι γιατροί φοράνε μπλέιζερ και οι νοσοκόμες έχουν ξυρίσει το μούσι.
Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να το πάρω στα σοβαρά το θέμα. Μάλλον φταίνε οι φάτσες των ανθρώπων που τα λένε. Ό,τι και να μου πουν, γελάω. Ενδεχομένως αν φορούσαν οι ίδιοι κουκούλες να είχαν μια σοβαρότητα. Δίνεις μια πιθανότητα να κρύβεται κάτι περίεργο πίσω από μια κουκούλα. Αν έχεις και το δικό μου το καμένο μυαλό, μέχρι και subcomandante μπορείς να το φτάσεις.
Μιλώντας για καμένο μυαλό. Τι μου θύμισε όλη αυτή η ιστορία: Έχεις ξενυχτήσει του κερατά στα μπουζούκια. Ο Τερζής ήταν θεός (η άλλη σερνόταν) και βγαίνεις με ένα στομάχι μπόμπα. Και πεινάς. Πας λοιπόν στα βρώμικα να φτιάξεις το σάντουιτς. Και αρχίζεις με τα κλασικά: ζαμπόν, τυρί, τομάτα, πιπεριές, μπιφτέκι, πατάτες, σαλάτα (αυτή σε μάρανε) και βραστό αβγό (το σύνδρομο της μανούλας). Και το βάζει η μανδάμ στην τοστιέρα. Και περιμένεις, κόβοντας κίνηση.
Και στο βγάζει η μανδάμ από την τοστιέρα κοτλέ. Το ανοίγει και σου λέει: τι να βάλω;
Και εκεί κάνεις το έγκλημα: τυροσαλάτα, κέτσαπ και μουστάρδα. Αυτά τα έξτρα έχουν ανεβάσει τη χοληστερίνη στα ύψη. Χαλάλι του Πασχάλη όμως.
Έτσι και η κουκούλα. Λειτουργεί ως έγκλημα-τυροσαλάτα: κάνεις τη δουλειά σου με τα κλασικά (σάντουιτς πριν την τοστιέρα) και άμα την φοράς παίρνεις μερικά χρονάκια παραπάνω (σάντουιτς-κοτλέ μετά την τοστιέρα). Χαλάλι του όμως του υπουργού του νοικοκύρη.
Τι θα κάνω όμως με τη Mafalda δίπλα; Εντάξει, δεν είναι κουκούλα, αλλά μοιάζει. Πόσο πάει άραγε;
