"Να δω το Σημίτη φυλακή και τι στον κόσμο", "Να την πληρώσει ο Χοντρός και δεν με νοιάζει", "να δω έναν δημοσιογράφο στον Κορυδαλλό, να γουστάρω"Φράσεις που έχω ακούσει δεκάδες φορές τις τελευταίες μέρες. Φαντάζομαι κι αρκετοί από εσάς. Αν αυτή η αποτύπωση της άποψης του μέσου πολίτη, τότε φοβάμαι ότι η μάχη χάθηκε και μαζί και ο πόλεμος.
Η επιτυχία της προπαγάνδας και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης είχε πάντα ως θεμέλια της την πρόκληση έντονων συναισθημάτων, συναισθημάτων "πάθους". Όπως ένας ερωτευμένος αρνείται να δεχθεί ότι η αγαπημένη του είναι ελάχιστα πιο όμορφη από μια σαρδέλα, έτσι και ο "οργισμένος" πολίτης θα θέσει χαμηλά τον πήχη της "κάθαρσης", χωρίς να το καταλάβει.
Εξάλλου, η υπόθεση της Siemens προσφέρεται για επικοινωνιακά παιχνίδια. Οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ έχουν να λένε...
...για τους μπατζανάκηδες του Σαμαρά και για όλα όσα σύντομα θα μαθευτούν, οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας θα φωνάζουν για πάντα για τους Μαντελοτσουκάτος ενώ οι "ουδέτεροι" θα κράζουν το δημοσιογραφικό κατεστημένο που έπαιρνε κι αυτό τα δωράκια του....
Στο τέλος, θα είναι όλοι ικανοποιημένοι, κυρίως γιατί το οπλοστάσιο τους θα είναι γεμάτο με άλλοθι για τις επόμενες παρατυπίες που τα αγαπημένα τους κόμματα στα σίγουρα θα παράξουν. Το ζήτημα δεν είναι να μείνει το ακροατήριο ικανοποιημένο και μάλιστα ισομερώς.
Το ζήτημα είναι να μάθουμε την αλήθεια. Αυτή τη στιγμή, η έρευνα δεν έχει αγγίξει ούτε το 3% των όσων έχουν λάβει χώρα. Χρειάζεται χρόνος και μεγάλη υπομονή. Μην ζητάτε λοιπόν επίμονα αίμα γιατί θα σας ξεπετάξουν με 2-3 βαμπίρ. Η κάθαρση δεν είναι μια απλή διαδικασία, ειδικά όταν την έχουν αναλάβει άνθρωποι που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν και να διαπράξουν αυτά που σήμερα ερευνούν...
Κοινοποιήστε το στο Facebook
