Σημαίνει πολλά αυτό το πελατειακό σύστημα. Κατ’ αρχήν, σημαίνει υποτέλεια, σημαίνει εξάρτηση, σημαίνει χειραγώγηση. Σημαίνει λατρεία της εξουσίας αντί της αξίας. Σημαίνει ο πολίτης να μαθαίνει να ψάχνει για το μέσο, για κάθε πρόβλημά του, αντί για τη λύση του προβλήματος. Σημαίνει ένας δήμαρχος να ψάχνει τον πάτρωνά του στο Υπουργείο Εσωτερικών, στην Κυβέρνηση, ένας νέος να μαθαίνει να προοδεύει μόνο μέσω του λεγόμενου «κονέ» όπως οι ίδιοι οι νέοι λένε, κάποιον στην εξουσία, δημόσια ή ιδιωτική. Ο φοιτητής να χρειάζεται προστάτη μία φοιτητική παράταξη, ο εργαζόμενος έναν προστάτη συνδικαλιστή. Να μαθαίνει ο νέος ότι όλη την ενέργειά του πρέπει να την σπαταλάει στο να πιάσει την «καλή» με την εξουσία, την όποια εξουσία, να υποτάσσεται σε αυτήν, να συναλλάσσεται με αυτή, να εξαρτιέται από αυτή, να γίνεται αυτή αυτοσκοπός και να χάνει ο ίδιος ο νέος την αξία του.Να μου το θυμηθείτε. Μόλις ξεμπερδέψουμε λιγάκι με την κρίση, στο ΠΑΣΟΚ θα σκοτωθούν μεταξύ τους. Συνδικαλισταράδες εναντίον μεταρρυθμιστών. Η χθεσινή ομιλία του Παπανδρέου τρόμαξε πολλούς...
Ακούς εκεί! Σε λίγο θα μας πουν ότι δεν χρειάζονται και οι φοιτητοπατέρες!
Κοινοποιήστε το στο Facebook