Διαβάζω στο ΒΗΜΑ:Η συνάντηση του κ. Γ. Παπανδρέου με τον ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στη Νέα Υόρκη μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους με τους οποίους συνομίλησε «Το Βήμα», η συνάντηση των δύο ανδρών στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών «είχε την αμερικανική ενθάρρυνση, αλλά και την ισραηλινή κατανόηση». Οι ίδιες πηγές επιμένουν ότι οι Αμερικανοί, στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν τον «σκληρό πυρήνα» του καθεστώτος της Τεχεράνης, «αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους και μέσα για να το επιτύχουν. Και σε αυτό το πλαίσιο, ο έλληνας πρωθυπουργός αποτελεί ιδανική επιλογή λόγω και των καλών σχέσεων της χώρας του με το Ιράν».
Οπως φαίνεται, η ισραηλινή κυβέρνηση (αλλά και το...
...εβραϊκό λόμπι) δεν ήταν αντίθετη στην κίνηση αυτή. Αλλωστε ο ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου είχε παραδεχθεί, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να βοηθήσει: «Ο κ. Παπανδρέου είναι ένας πολύτιμος παίκτης. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πάντα χρήσιμοι. Μπορεί να παίξει ρόλο σε πολλά θέματα».
Σχόλιο Παραπολιτικής: Όσο κυνικό κι αν φαίνεται, ο Παπανδρέου αυτή τη στιγμή μεσολαβεί για την επίλυση ξένων προβλημάτων. Θέλω να πιστεύω τουλάχιστον ότι η Ελλάδα θα βγει με κάποιον τρόπο κερδισμένη από τη συγκεκριμένη δραστηριοποίηση του πρωθυπουργού. Δεν είναι πάντως ιδιαίτερα ελκυστική η εικόνα ενός πρωθυπουργού-μπαλαντέρ μεταξύ ΗΠΑ-Ισραήλ-Ιράν.
