Γράφει σήμερα ο Γιώργος Λακόπουλος στα ΝΕΑ:Υπάρχει κάτι που συνδέει τα ελληνικά πανεπιστήµια µε τους… σταθµούς διοδίων στους ελληνικούς δρόµους: έχουµε πολλά, αλλά δεν κάνουµε τη δουλειά µας. Π.χ. έχουµε είκοσι ένα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύµατα αλλά ανώτατη εκπαίδευση δεν έχουµε. Εχουµε δεκάδες σταθµούς διοδίων στο εθνικό οδικό δίκτυο, αλλά εθνικό οδικό δίκτυο δεν έχουµε.
Παραθέτω το απόσπασμα αυτό ως ένα παράδειγμα της μηδενιστικά άρρωστης νοοτροπίας που μας έφτασε μέχρι εδώ. Χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα, ένας δημοσιογράφος μιας...
...μεγάλης εφημερίδας υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε ανώτατη εκπαίδευση ούτε εθνικό οδικό δίκτυο.
Καμία από τις δυο διαπιστώσεις δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η Ελλάδα σήμερα διαθέτει την καλύτερη ανώτατη εκπαίδευση που είχε ποτέ. Ναι, υπάρχουν προβλήματα. Ναι, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Σήμερα όμως οι Έλληνες είναι καλύτερα μορφωμένοι από ποτέ, κυρίως χάρη στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Το ίδιο συμβαίνει και με το οδικό δίκτυο. Ποτέ πριν η Ελλάδα δεν διέθετε καλύτερες οδικές υποδομές. Ναι, τα έργα κοστίζουν πολύ κι αργούν να ολοκληρωθούν. Ναι, δεν έχει όλη η Ελλάδα δρόμους του επιπέδου της Εγνατίας Οδού. Ναι, τα θύματα από τα τροχαία αυξάνουν διαρκώς. Σήμερα όμως οι Έλληνες μετακινούνται ευκολότερα κι ασφαλέστερα από ποτέ ανά την επικράτεια της χώρας.
Προς τι λοιπόν η μιζέρια; Τι είδους δημοσιογραφία είναι αυτή που συνειδητά απαξιώνει τα πάντα; Ποιος δίνει το δικαίωμα στον κ.Λακόπουλο να απαξιώνει συλλήβδην τα επιτεύγματα μιας ολόκληρης γενιάς; Μα φυσικά εμείς. Αυτά μας αρέσει να ακούμε και να διαβάζουμε.
Γιατί όταν "δεν καταφέραμε τίποτα", προφανώς και "δεν φταίμε σε τίποτα"...
