Αν δηλαδή κάποιος ήθελε να την στήσει στον Στρος-Καν, αυτό ακριβώς δεν θα έκανε; Δεν θα τον παγίδευε (με) μια καμαριέρα, που αρχικά θα τον προκαλούσε ενδεχομένως - και στη συνέχεια θα αντιστεκόταν; Ξέρω, ακούγεται σαν τη γνωστή άθλια ιδεολογική προσέγγιση “ο βιαστής αθωώνεται, το θύμα έφταιγε”. Δεν μπορώ όμως να μην λάβω υπόψιν μου το πόσο ευάλωτος (και επιθυμητός) στόχος είναι ένας άνθρωπος με τόση (οικονομική) εξουσία - και τέτοιες αδυναμίες.
O
Προκόπης Δούκας πάντα ψύχραιμος
εδώ.
