Διαβάζω εδώ το πρώτο ψήφισμα των Αγανακτισμένων και βρίσκω ενδιαφέρουσα την παρακάτω αποστροφή τους:
Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ! ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!
Μιας και όλοι αυτοί ισχυρίζονται ότι η διαμαρτυρία τους είναι πολιτική, θέτω μερικά ερωτήματα:
1. Να φύγουν όλοι αυτοί και ποιοι να έρθουν;
2. Το χρέος που δεν είναι δικό μας, σε ποιον ανήκει;
3. Τι σημαίνει "Άμεση Δημοκρατία";
4. Το άνοιγμα των....
...κλειστών επαγγελμάτων είναι ένα βήμα προς την Ισότητα;
5. Η απόλυση υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων που πληρώνονται από τους φόρους όλων μας είναι ένα βήμα προς τη Δικαιοσύνη;
6. Το να ζει μια χώρα με όσα χρήματα διαθέτει κι όχι με δανεικά, είναι ένα βήμα προς την Αξιοπρέπεια;
Κατά τα λοιπά, υπάρχουν αγώνες που δίνονται και χάνονται. Θα παρακαλούσα όποιος θέλει να συζητήσουμε, να απαντήσει στα ερωτήματα. Από ad hominem επιθέσεις, είμαι πλήρης.