H βια που δεν ενοχλεί κανέναν

29.6.11

Θα πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Ουδείς σήμερα και για ακόμα μια φορά δεν καταδικάζει απερίφραστα τη βια.

Οι περισσότεροι καταδικάζουν "τη βία των αστυνομικών" την οποία μάλιστα και χαρακτηρίζουν "απρόκλητη". Πώς γίνεται να καίγεται η Αθήνα και τα δακρυγόνα να πέφτουν "χωρίς λόγο"; Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ.

Άλλοι καταδικάζουν "τη βία των μπαχαλάκηδων" και λένε ότι και οι αστυνομικοί είναι άνθρωποι. Δεν διαφωνώ αλλά υπάρχουν...


....ορισμένοι αστυνομικοί που είναι ηλίθιοι και δεν αξίζουν την προστασία κανενός. Δεν επιτρέπεται να είσαι όργανο της τάξης και να επιστρέφεις τις πέτρες που σου πετούν. Δεν επιτρέπεται να δέρνεις όποιον βρεις μπροστά σου επειδή πριν κάποιος με κουκούλα σε έδειρε.

Άλλοι είναι σίγουροι ότι οι κουκουλοφόροι είναι αστυνομικοί αλλά δεν παραθέτουν ούτε μισό στοιχείο. Άλλοι λένε ότι είναι κρίμα γιατί "20-30 άτομα είναι οι μπαχαλάκηδες". Όχι, δεν είναι τόσο λίγοι. Είναι πάρα πολλοί και είναι πολλοί γιατί η αστική Δημοκρατία του επέτρεψε να ζήσουν το φεστιβάλ αναρχίας του Δεκέμβρη του 2008 κι από τότε το νοσταλγούν. Είναι πολλοί γιατί συνειδητά η Αριστερά αρνείται να καταδικάσει τη βια "απ' όπου κι αν προέρχεται".

Όλα αυτά όμως είναι γνωστά και τα έχουμε γράψει και σχολιάσει 2.000 φορές. Αυτό που με ενοχλεί είναι η υποκρισία. Δεν μας ενοχλεί η βία πια, την έχουμε συνηθίσει. Mας ενοχλεί η βία των άλλων κι όχι πάντα. Κάποιοι, από τη βια των άλλων χτίζουν πολιτικές καριέρες.