Ο Συμεών Κεδίκογλου στην Παραπολιτική "Δεν χρειαζόταν το μνημόνιο για να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς"

4.7.11

Ο Συμεών Κεδίκογλου είναι βουλευτής Ευβοίας του ΠΑΣΟΚ κι εκλέχθηκε για πρώτη φορά το 2009. Τον ανακαλύψαμε τυχαία, μετά από μια εξαιρετική τοποθέτηση του στη Βουλή (εδώ).

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του στην Παραπολιτική:
-Στην πρώτη σας κοινοβουλευτική θητεία κληθήκατε με την ψήφο σας να συμμετάσχετε σε ιστορικές αποφάσεις για την πορεία της χώρας. Πόσο δύσκολο είναι αυτό για ένα νέο βουλευτή; 

Πράγματι, οι σημερινές συνθήκες, που είναι και κρίσιμες και πρωτόγνωρες, η πίεση προς το πολιτικό προσωπικό είναι μεγάλη. Όμως θεωρώ ότι σε κάθε εποχή θα πρέπει όσοι ηγούνται να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, έστω και καμιά φορά κόντρα στο ρεύμα. Αν έχουμε σαν οδηγό αυτό που συνηθίζουμε να λέμε ότι η πατρίδα είναι πάνω από όλα, πάνω από το προσωπικό και κομματικό συμφέρον, τότε οι αποφάσεις γίνονται πιο εύκολες. Και καθώς δεν διαλέγεις την εποχή που πολιτεύεσαι, όποιος δεν αντέχει την πίεση των ευθυνών, απλά καλό είναι να αποχωρεί.

- Είστε ένας από τους 300, δηλαδή από τους «κλέφτες,κλέφτες» και «υποδέχεστε» κι εσείς τις μούντζες της Πλατείας; Πώς...


...νιώθετε; Γιατί φθάσαμε ως εδώ;

Πολλές από τις επιθέσεις, ειδικά για εμάς τους πρωτοεκλεγμένους είναι άδικες. Πληρώνουμε τα σπασμένα άλλων. Σε προσωπικό επίπεδο, δεν θα σήκωνα μύγα στο σπαθί μου για ζητήματα ηθικής τάξεως. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι πληρώνω αμαρτίες προηγούμενων ετών. Η χώρα αλλάζει. Αλλαγές που θα έπρεπε να έχουν γίνει δεκαετίες πριν, γίνονται τώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οργή και νοσταλγία από μέρος του κόσμου για ένα τέλος εποχής, όπως τη ζήσαμε. Όλα αυτά είναι κατανοητά, φτάνει να μην αποτελέσουν εμπόδιο για την πραγματική επανεκκίνηση της χώρας.

- Ψηφίσατε το μνημόνιο, κάτι που μπορεί σε βάθος χρόνου να κοστίσει στο ΠΑΣΟΚ μέχρι και την παραμονή του στην εξουσία. Είχατε ποτέ δεύτερες σκέψεις; 

Πάντα υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, ειδικά πολλά από τα μέτρα έχουν σαν συνέπεια να πληγούν πλατιά λαϊκά στρώματα και κυρίως, και αυτό είναι το πιο δραματικό, αύξηση της ανεργίας. Άλλωστε, σε προσωπικές μου παρεμβάσεις, έχω επανειλημμένα τονίσει το άδικο των οριζόντιων περικοπών, τους αργούς ρυθμούς στην πάταξη της φοροδιαφυγής και την αργή εφαρμογή στην πράξη νόμων που ψηφίσαμε.Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η Συμφωνία απέτρεψε τη χρεοκοπία, η οποία τον Απρίλιο του 2010 θα ήταν αναπόφευκτη και σε μια τέτοια περίπτωση, αυτοί που θα πλήττονταν περισσότερο θα ήταν οι ασθενέστεροι.

Ωστόσο, δεν χρειαζόταν το μνημόνιο για να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, να μειώσουμε τις σπατάλες και να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία. Θα έπρεπε να τακτοποιήσουμε τα δημόσια οικονομικά μας έτσι κι αλλιώς.Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να δούμε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος και την ανασυγκρότηση της χώρα συνολικά.

- Τελικά το μνημόνιο «απέτυχε»;

Το μνημόνιο μας έδωσε χρονική ανάσα για να προχωρήσουμε σε απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Απαξιώνουμε τις θυσίες του ελληνικού λαού μιλώντας για συνολική αποτυχία. Σας θυμίζω ότι το έλλειμμα κατέβηκε περίπου 5 μονάδες, ποσοστό μείωσης που δεν έχει σημειωθεί ποτέ στην ευρωζώνη.
Βεβαίως ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι πολλά από τα μέτρα του μνημονίου δεν έχουν υλοποιηθεί. Έτσι, είναι μάλλον ανακριβές να πει κανείς ότι το μνημόνιο «απέτυχε», τη στιγμή που έχει εφαρμοσθεί αποσπασματικά, με την έννοια ότι βασικοί όροι του δεν εφαρμόσθηκαν και συνεπώς αλλοιώνεται η συνολική εικόνα.

- Πόσο δύσκολο είναι για ένα βουλευτή επαρχίας να εξηγήσει αλλά και να πείσει τους ψηφοφόρους του για την αναγκαιότητα υιοθέτησης μιας σκληρής κι αντιδημοφιλούς πολιτικής;

Είναι προφανώς δύσκολο. Θα έπρεπε να εξηγήσουμε νωρίτερα το διακύβευμα, ότι βρισκόμαστε σε οικονομικό πόλεμο άγνωστης διάρκειας και άγνωστου αποτελέσματος, το οποίο εξαρτάται από εμάς τους ίδιους.
Ζούμε το τέλος του παιχνιδιού, όπως παιζόταν μέχρι τώρα και αυτό δεν είναι εύκολο ούτε να το συνειδητοποιήσουμε ούτε να το αποδεχτούμε. Ωστόσο, πρέπει όλοι να παραδεχθούμε ότι οι Έλληνες πολίτες επέδειξαν και ωριμότητα και υπευθυνότητα στην επιβολή σκληρών μέτρων για τη διάσωση της χώρας. Και το ίδιο νομίζω ότι θα πράξουν και σήμερα.
Αυτό που ζητούν, πέρα από το οι θυσίες τους να πιάσουν τόπο και να γίνονται με κοινωνική δικαιοσύνη, είναι να μπει ένα τέλος στο καθεστώς ατιμωρησίας, κάτι που η πολιτική ηγεσία οφείλει στους πολίτες. Δυστυχώς, σε μια υπαρκτή οργή, που υποδαυλίζεται από ανεύθυνη αντιπολίτευση και από Μέσα Ενημέρωσης που συχνά λαϊκίζουν, είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί χώρος για ήρεμες συζητήσεις με πραγματικά επιχειρήματα.

- Θεωρείτε ότι η «ιδεολογία» του μνημονίου έρχεται σε σύγκρουση με την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ; Μήπως θα ήταν τελικά πιο χρήσιμο για τον τόπο να αξιοποιηθεί το μνημόνιο ως μια ιδεολογική πλατφόρμα εκσυγχρονισμού της χώρας παρά ως «αναγκαίο κακό»;

Το ότι πολλά μέτρα είναι έξω από την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ έχει ειπωθεί και από εμάς τους ίδιους, αλλά οι έκτακτες συνθήκες ζητούν και έκτακτες λύσεις. Από μόνο του ένα καθαρά τεχνοκρατικό πρόγραμμα εμπνεύσεως στη βάση του από το ΔΝΤ δεν νομίζω ότι μπορεί να αποτελέσει ιδεολογική πλατφόρμα για μακροχρόνια άσκηση πολιτικής σε μια χώρα.

- Ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ σε όλο αυτό το κλίμα «μιζέριας» και εθνικής αυτοταπείνωσης; Πώς κρίνετε τη στάση τους σε σχέση με την κρίση;

Τα ΜΜΕ είναι και τα ίδια σε κρίση, όχι τώρα, εδώ και αρκετά χρόνια. Οι πολιτικοί έχουν την ευθύνη ότι δεν φρόντισαν να ξεκαθαριστεί εγκαίρως το τοπίο. Απλά οι σημερινές συνθήκες έφεραν στην επιφάνεια παθογένειες τους κατά τρόπο εκρηκτικό. Είδαμε έναν διάχυτο λαϊκισμό πολλές φορές από ανθρώπους που αποτελούσαν μέρος του συστήματος και ταυτόχρονα το κατήγγειλαν. Είναι δύσκολο να ενημερώνεις υπεύθυνα, υπό το άγχος του ανταγωνισμού και την ανάγκη για μεγαλύτερη τηλεθέαση.
Ό,τι πιο συνομωσιολογικό έγινε μέρος του δημόσιου λόγου, σε σημείο να θεωρείται θέσφατο. Από τα κεφάλαια της Κίνας και της Ρωσίας μέχρι τα πετρέλαια του Τσάβες που θα μας χαρίζονταν. Οτιδήποτε, αρκεί να μην πούμε το προφανές: ότι χωρίς κόπο και προσπάθεια, η χώρα δεν σώζεται.

- Γιατί οι νέοι βουλευτές δεν «απασχολούν» καθόλου τα ΜΜΕ;

Ίσως γι αυτό να ρωτήσετε καλύτερα τα ίδια τα Μέσα. Κάποιοι λόγοι είναι ενδεχομένως προφανείς. Πάντως είναι γεγονός ότι, καθώς είναι πρωτίστως εμπορικές επιχειρήσεις, δεν ρισκάρουν την εμπορικότητά τους για ένα νέο λόγο χωρίς αναγνωρισιμότητα ή χωρίς το συγκρουσιακό στοιχείο, που για τα ΜΜΕ αποτελούν εγγυήσεις υψηλότερης τηλεθέασης, ακροαματικότητας, κυκλοφορίας.

- Σας άκουσα στην ομιλία σας στη Βουλή για την παροχή της ψήφου εμπιστοσύνης να μιλάτε για «δυο Ελλάδες». Πριν πάμε σε αυτό, νομίζω ότι είναι πια σαφές ότι υπάρχουν και «δυο ΠΑΣΟΚ», ένα για κάθε μια από τις Ελλάδες που περιγράψατε; Σε ποια «πλευρά» ανήκετε;

Ας μην ξεχνάμε ότι ανέκαθεν στην Ιστορία του το ΠΑΣΟΚ είχε μέσα του τη δύναμη της αλλαγής και τη δυναμική να ενσωματώνει τις εξελίξεις, ώστε διαρκώς να μετεξελίσσεται ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Πόση σχέση αλήθεια είχε το ΠΑΣΟΚ του ΄74 με το ΠΑΣΟΚ του ΄81 ή του ΄93; Πάντοτε όμως υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια όπως και σήμερα ένα καθαρά πατριωτικό κίνημα που προέτασσε το συμφέρον του τόπου.

Τελικά δεν είναι θέμα να διαλέξεις πλευρά, αλλά με αίσθημα ευθύνης να κάνεις αυτά που πρέπει για να απαλλαγεί η Ελλάδα από όσα τη βαραίνουν και την κρατούν σε υστέρηση.