Από τη χθεσινή τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή για τις αλλαγές στα ΑΕΙ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές χθες ακούσαμε τον Πρωθυπουργό να κατηγορεί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα -δεν ξέρω αν έλεγε για ολόκληρο ή αν αναφερόταν μόνο στα πανεπιστήμια, μάλλον μόνο στα πανεπιστήμια- ως ένα σύστημα σοβιετοποιημένο, σοβιετικού τύπου, σοβιετικό μοντέλο που πρέπει να καταργηθεί.
Τι να σας πω; Είτε είναι μακριά νυχτωμένος ο Πρωθυπουργός είτε σκόπιμα αλλοιώνει την πραγματικότητα, την αντιστρέφει προκειμένου με ιδεολογική τρομοκρατία, γιατί αυτή είναι η σκοπιμότητα, να κάμψει σοβαρές, σημαντικές αντιδράσεις έως και συντεχνιακές, που υπάρχουν στο χώρο του πανεπιστημίου.
Δεν θα αναλύσω τώρα το σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα, ούτε αξίζει να το κάνω εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα, ούτε χρόνος υπάρχει, αλλά θα μιλήσω μόνο για δυο στοιχεία για να δούμε αν ήταν σοβιετικό το σύστημα στην Ελλάδα.Πρώτον, ο φοιτητής και η φοιτήτρια πριν τελειώσει, στο...
...τελευταίο έτος πριν πάρει το πτυχίο του, ήξερε που θα πάει να δουλέψει.Δεν υπήρχε περίπτωση να πάρεις το πτυχίο και να ανοίγεις τις αγγελίες και να ψάχνεις τις ευκαιρίες στις εφημερίδες, για να πιάσεις δουλειά. Αυτό δεν αρέσει, βεβαίως, στον Πρωθυπουργό. Δεν άρεσε ποτέ και δεν αρέσει και σήμερα.Δεύτερον, η ειδίκευση που παρείχε το σοσιαλιστικό πανεπιστήμιο στηριζόταν σε ένα σφαιρικό επίπεδο γνώσεων –φιλοσοφικών, μαθηματικών, γλωσσικών, λογοτεχνικών- που όχι μόνο έδιναν ένα υψηλό μορφωτικό επίπεδο στον επιστήμονα, ανεξάρτητα της ειδίκευσης του πτυχίου που είχε, αλλά του έδιναν τη σοβαρή και τη σύγχρονη δυνατότητα, όταν απαξιώνονται οι γνώσεις –διότι οι γνώσεις απαξιώνονται και μάλιστα ταχύτατα σήμερα- να μπορεί να επιμορφώνεται, μέσα βεβαίως από το δημόσιο, κοινωνικό, σοσιαλιστικό σύστημα, ώστε να μη μένει πίσω από τις εξελίξεις και να μην έχει τις γνώσεις, οι οποίες έχουν ξεπεραστεί. Αυτά τα δύο στοιχεία θα ήθελα να αναφέρω.
