Δεν είναι η πρώτη φορά, φαντάζομαι, που η κυρία Εύα Καϊλή βλέπει ν’
αποτιμάται πολιτικά η ωραιότητά της. Το είδε σε τρεις εκλογικές μάχες,
όταν κατάφερε να εκλεγεί, αφήνοντας πίσω της έμπειρα στελέχη του
κόμματός της και μαέστρους της πολιτικής. Η ομορφιά δεν είναι ποινικό
αδί κημα. Και η ανθρωπότητα δεν πρόκειται να παραδεχτεί ποτέ πως συχνά
αποδέχεται την εγκυρότητα του διαβατηρίου της ομορφιάς για να επιτρέψει
την είσοδο εκεί όπου δυσκολεύεται να μπει ένας έξυπνος ή άσχημος. Πολύ
περισσότερο μια έξυ πνη και άσχημη.Η ομορφιά θα μαγεύει πάντα και θα μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να εφευρίσκουν χιλιάδες επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους που υπέκυψε μπροστά της. Πού να ξεχωρίσεις ανάμεσα σε τριάντα τόσες χιλιάδες ψήφους της...
...Εύας Καϊλή ποιες είχαν πολιτικό βάρος και ποιες την ελαφρότητα του θαυμασμού; Η ομορφιά είναι ένας γλυκός απατεώνας, που σπάνια τιμωρείται για τις υποσχέσεις που δεν τήρησε. Αλλά όταν γίνει, γίνεται σκληρά.
Η νεαρή βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αυτήν τη φορά, είδε το σκληρό πρόσωπο της πολιτικής αποτίμησης της ομορφιάς. Κάποιοι ίσως να το χαρακτηρίζουν σεξισμό, ίσως και προσβολή της γυναικείας φύσης. Δυστυχώς για την Εύα Καϊλή,δεν είναι ένα χτύπημα κάτω απ’ τη λεπτή μέση της, που θα ενεργοποιούσε αντιδράσεις από προσβεβλημένους υποστηρικτές της.
Η σκληρή κριτική που τη στοχοποίησε, ακόμη και οι άξεστοι χαρακτηρισμοί από ομοϊδεάτες συναδέλφους της μέσα στο Κοινοβούλιο (υπάρχουν συχνά απέναντι στην πολιτική εντιμότητα και όχι αυτή της Καϊλή μόνο), είναι τα στοιχεία ενός πολιτικού παιχνιδιού. Άσχημου και άδικου, όπως άλλωστε είναι σε όλα τα επίπεδα.
Η ενδιαφέρουσα συνέχεια από τον Κώστα Βαξεβάνη εδώ.
