Εχοντας ζήσει λεπτό προς λεπτό την οικουμενική κυβέρνηση ως διευθυντής
Τύπου του πρωθυπουργού Ζολώτα, θυμάμαι και έχω καταγράψει επακριβώς κάτι
εξαιρετικά χρήσιμο για τον κ. Παπαδήμο.Λίγο μετά την ψηφοφορία τον Απρίλιο του 1990, ο καθηγητής Ζολώτας εν είδει απολογισμού και με το σπάνια απαράμιλλο ύφος του είπε: «Είμαι ανακουφισμένος που κατορθώσαμε να φθάσουμε ομαλά στις εκλογές. Αν ήμουν όμως 20 χρόνια νεότερος -ήταν τότε 86 ετών- θα επέβαλα στους πολιτικούς αρχηγούς, αξιοποιώντας προς όφελος της χώρας, την οργισμένη επιστολή του Ζακ Ντελόρ, αναγκάζοντάς τους να δεσμευτούν επισήμως για τρία πράγματα. Να μην κάνουν ελλείμματα, να μην αυξάνουν το δημόσιο χρέος και να μην προσλαμβάνουν έκτακτους υπαλλήλους (σ.σ.: οι πρόγονοι των συμβασιούχων) χωρίς όρια. Αυτά δηλαδή που λέει η επιτροπή του Αγγελου (Αγγελόπουλου). Αλλά με πρόλαβε για ακόμη μία φορά ο Μητσοτάκης, ο Αντρέας (Παπανδρέου) ήταν δέσμιος του κόμματος που ο ίδιος...
...είχε φτιάξει, αν και στα λόγια ήταν συγκαταβατικός και το σκεφτόταν, ενώ ο Χαρίλαος (Φλωράκης) ήταν καλός άνθρωπος και παρότι κομμουνιστής, δεν θα έβαζε εμπόδια, λέγοντας ότι είναι υπόθεση των άλλων δύο.
Μάλιστα, ο Χαρίλαος μου είχε πει μια φορά που ήμασταν μόνοι μας: Προχώρα, είσαι ο μόνος που μπορείς να το κάνεις, τους είχες μαθητές και φοβούνται την επιρροή σου στους απλούς ανθρώπους». Τάδε έφη καθηγητής Ζολώτας, που συμπαθούσε πολύ τον νυν πρωθυπουργό, και τη μέρα που μπήκαμε στο ευρώ είχε πει: «Τώρα ηρέμησα. Οι πολιτικοί δεν θα μπορούν εύκολα να χρεοκοπήσουν την Ελλάδα». Πού να φανταστεί τη συνέχεια ο αείμνηστος καθηγητής, ένας εξαίσιος και σοφός Ελληνας που πέθανε το 2004 σε ηλικία 100 χρονών.
Μια διδακτική ιστορία από τον Περικλή Βασιλόπουλο εδώ.
