Μετά και τη χθεσινή...επιστολική υπογραφή του Αντώνη Σαμαρά, η κυβέρνηση Παπαδήμου εξελίχθηκε σε μια κανονική κυβέρνηση, ούτε υπηρεσιακή, ούτε ειδικού σκοπού. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία εκλογών, η κυβέρνηση αυτή μπορεί να κυβερνήσει μέχρι και το 2013 εξαντλώντας την εντολή του 2009.Παρατηρώ ότι πάρα πολλοί θεωρούν την εν λόγω εξέλιξη θετική στη λογική του ότι πρωθυπουργός είναι ένας άξιος τεχνοκράτης ο οποίος μπορεί να κάνει θαύματα κτλ. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να θυμίσω κάτι που συζητούσαμε στην αρχή της κρίσης. Εκείνη την εποχή και κυρίως όταν οι μούντζες στη Βουλή έπεφταν βροχή, κάποιοι...
...προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι αναγκαία ταυτισμένη με την ευημερία. Θυμίζω ότι τότε κάποιοι κατηγορούσαν το...πολίτευμα για τη μείωση των μισθών τους.
Σήμερα, οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε αυτό που τότε κατηγορούσαμε. Κάνοντας την παραδοχή "η προσφυγή στο λαό θα είναι (οικονομική) καταστροφή", χαιρόμαστε που οι εκλογές παρακάμπτονται, συνειδητά η Δημοκρατία παύει να αποτελεί προτεραιότητα. Μα δεν διαθέτει τυπική νομιμοποιήση αυτή η κυβέρνηση; Διαθέτει. Οποιαδήποτε κυβέρνηση λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης αυτής της σύνθεσης της Βουλής μέχρι το 2013 θα την διαθέτει.
Προσπαθήστε όμως να σκεφθείτε τι συζητούσαμε το 2009 ή ακόμα τι συζητούσαμε το 2010. Δεν είναι σαν να έχουν περάσει 5-10 χρόνια; Θυμίζω ότι σε εκείνες τις εκλογές αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο Κώστας Καραμανλής (τον θυμάστε;) και του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου, πιθανότατα στις επόμενες θα απουσιάζουν και οι δυο.
Συνοψίζοντας, η Βουλή του 2009 δεν εκπροσωπεί σε καμία περίπτωση την Ελλάδα του 2011. Η κοινωνία έχει ωριμάσει/προχωρήσει πολύ περισσότερο από την κοινοβουλευτική πτέρυγα του πολιτικού μας συστήματος. Ο κυρίαρχος λαός πρέπει σύντομα να εκφραστεί, όχι μέσω δημοσκοπήσεων χρεοκοπημένων ΜΜΕ.
Κάτι τελευταίο, αρκετά κυνικό: Αν πάμε σε εκλογές και η λαϊκή ετυμηγορία οδηγήσει με κάποιον τρόπο στην καταστροφή, η Δημοκρατία θα έχει συμβάλει καθοριστικά στη συλλογική αυτογνωσία. Αν θέλουμε να καταστραφούμε, ας το επιλέξουμε δημοκρατικά. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας σώσει με το ζόρι, επειδή αυτός κρίνει ότι δρα "για το καλό μας".
