Παραθέτω, άνα θεματική, μερικά από τα πιο σημαντικά αποσπάσματα:
-Για το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων
Σας λέω ευθέως ότι προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν θα δεχθεί κανείς από τους εταίρους να προχωρήσει σε τελική συμφωνία με την Ελλάδα για τη νέα δανειακή σύμβαση και, άρα για την εκταμίευση 80 δισεκατομμυρίων ευρώ, και κανείς από όσους θα δεχθούν εθελοντικά να υποστούν τις συνέπειες του κουρέματος, του εθελοντικού κατά τα άλλα κουρέματος, εάν δεν έχει πλήρως από πλευράς της Ελλάδος, όχι μόνο ξεκαθαρίσει, αλλά και αποφασιστεί, το τι πρόκειται να κάνει και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα το επόμενο διάστημα.
Άρα, νέα μέτρα, που πολύ φοβάμαι αν...
...επαληθευτούν οριστικά οι εκτιμήσεις ότι ο προϋπολογισμός του ’11 τελικά και παρά τα πάρα πολλά μαξιλάρια που θεωρήσαμε ότι είχαμε βάλει, έχει σημαντικές αποκλίσεις, καθώς επίσης και τα νέα μέτρα που πρέπει να υπάρξουν για να καλυφθούν στόχοι δημοσιονομικοί των επόμενων ετών, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο –αυτή είναι η προσωπική μου εκτίμηση σας ξανά λέω, ούτε πληροφόρηση είναι ούτε γνώμη-, αλλά η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι θα ζητηθεί να ληφθούν άμεσα. Το πιθανότερο από όλα είναι μέσα στο Γενάρη.
Τώρα, η γνώμη μου είναι αν μου επιτρέπετε να την πω και αυτή, ότι αυτά τα νέα μέτρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ληφθούν, ακόμη και αν πάση θυσία πρέπει να ληφθούν, με τον ίδιο τρόπο που μέχρι τώρα λάβαμε εμείς, κυρίως ως μέλη της προηγούμενης Κυβέρνησης, τα νέα μέτρα που κάθε φορά παίρναμε. Τι εννοώ; Εννοώ ότι δεν μπορεί να ξανά συμβεί, τουλάχιστον από πλευράς μου σας αναφέρω ότι δεν είμαι σε θέση σε καμία περίπτωση να διανοηθώ ότι θα επαναληφθεί αυτό το πράγμα, να έρθει ξαφνικά ο Υπουργός Οικονομικών και να πει ότι ή παίρνουμε αυτά τα μέτρα και προχωράμε ή δεν τα παίρνουμε και χρεοκοπούμε.
Λοιπόν, πρέπει να προηγηθεί απολογισμός. Πρέπει να προηγηθεί κατά τη γνώμη μου απολογισμός τι ο καθένας ανέλαβε να κάνει όχι μόνο το τελευταίο διάστημα του ενός μήνα εννοείται, αλλά των τελευταίων μηνών, για να μην πω και όλων των δύο τελευταίων ετών. Και από εκεί να υπάρξει μια σοβαρή συζήτηση όχι για να βρούμε τους υπαίτιους. Αυτό θα ήταν μια προσέγγιση του ότι ψάχνω ευκαιρία να μοιράσω ευθύνες. Αλλά να δούμε τι πραγματικά φταίει.
-Για το υπουργείο Οικονομικών
Κοιτάξτε, η προσωπική μου γνώμη. Γιατί, για την συγκεκριμένη περίπτωση εγώ θέλω να ακούσω τον Υπουργό Οικονομικών και Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης να εξηγήσει γιατί φτάσαμε να χρειάζονται και τώρα νέα μέτρα, όταν ειδικά την τελευταία φορά έχουμε όλοι ακόμη τα ακούσματα στα αυτιά μας, ότι όχι απλώς πήραμε τα μέτρα που απαιτούνταν αλλά πήραμε και πολύ περισσότερα, ώστε να μην χρειαστεί να ξαναπάρουμε άλλα μέτρα ακόμη.
(...)Κύριε Αναγνωστάκη, προσέξτε, αυτή η Κυβέρνηση, εννοώ η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, όχι μόνο το τελευταίο διάστημα ούτε τους 6 μήνες που είναι ο κύριος Βενιζέλος, αυτή η Κυβέρνηση από τη γέννησή της, από τον Οκτώβριο του 2009, είχε μια ιδιαιτερότητα, κατά τη γνώμη μου, την οποία εμείς τουλάχιστον τη ζήσαμε πάρα πολύ έντονα. Το Υπουργείο Οικονομικών στις συνθήκες που πέρασε η χώρα ήταν από μόνο του μια Κυβέρνηση. Κάθε φορά που ερχόταν μια εισήγηση από το Υπουργείο Οικονομικών ήταν περίπου μια διαδικασία, για όλους τους υπόλοιπους, θα την χαρακτήριζα αφοπλιστική.
Ξέρετε πόσες φορές, στην προσπάθεια να αναζητηθούν νέα μέτρα, είχαμε σκεφτεί και είχαμε προτείνει πολλοί πολλά και διάφορα. Και κάθε φορά και εκ των πραγμάτων αντικειμενικά, όχι διότι κάποιος έφταιγε, η απάντηση ήταν ότι αυτά τα μέτρα έχουν μελετηθεί από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, αυτά μπορούν και έχουν υπολογιστεί ότι τόσα μπορεί να αποδώσουν. Άρα, ναι μεν αυτά που λέτε μπορεί να ακούγονται πολύ ωραία, αλλά δεν έχουμε αυτή τη στιγμή καμία δυνατότητα να πούμε τα υιοθετούμε δεν τα υιοθετούμε, διότι δεν έχουμε απεικόνιση του ισοδύναμου του δημοσιονομικού που θα αποφέρουν.
- Για το Μνημόνιο
Εγώ λέω ότι από τη στιγμή που το μνημόνιο αποτέλεσε μία συμφωνία της χώρας, μέσα στην οποία μάλιστα βάλαμε και πολιτικές που δεν τις ήθελαν εκείνοι, δικές μας πολιτικές, έπρεπε πάση θυσία, το συντομότερο, να εφαρμοστεί. Η καθυστέρηση εφαρμογής του μνημονίου δεν έφερε λεφτά στα ταμεία. Δεύτερον έδωσε την δυνατότητα σε όλους να λένε: η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. Και έτσι οδηγήθηκαν όλοι άλλοι να μην επενδύουν, άλλοι να μην καταναλώνουν και άλλοι να αποσύρουν καταθέσεις.
- Ταξί και κλειστά επαγγέλματα
Τα δέκα τελευταία χρόνια, κύριε Χασαπόπουλε, 4 δις ευρώ διακινήθηκαν στην μαύρη αγορά στις αγοραπωλησίες αδειών μόνο για τα ταξί, αφήνω τα φορτηγά. Δεύτερον, το άνοιγμα των επαγγελμάτων ήταν μία από τις βασικές διαρθρωτικές αλλαγές, που δεσμεύτηκε η Ελλάδα να κάνει, το άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων, χωρίς εξαίρεση των ταξί….
(...)Να δώσω κάποιες πληροφορίες, αλλά να το συζητήσουμε όσο το δυνατόν πιο ήρεμα διότι αρκετά έχει φορτιστεί η ελληνική κοινωνία με αυτό το θέμα. Λοιπόν, πρώτον κυβερνητική απόφαση δεν υπήρχε. Απόφαση, δηλαδή, υπουργικού συμβουλίου ότι θα υπάρξει ένα Προεδρικό Διάταγμα, από το οποίο θα απορρέει ότι δεν θα δοθεί ούτε μία νέα άδεια ταξί και ότι δεν θα σταματήσει η δυνατότητα στη μαύρη αγορά της αγοραπωλησίας, τέτοια απόφαση δεν υπήρχε.
(...)Υπήρχε απόφαση του προκατόχου μου, ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο εγώ, ακριβώς γιατί θεώρησα ότι δεν εμπίπτει στην κατεύθυνση ανοίγματος των επαγγελμάτων, γιατί άνοιγμα των επαγγελμάτων, τώρα, μη γελιόμαστε, σας παρακαλώ να πω τη γνώμη μου και διαφωνείστε, ειδικά στην περίπτωση των ταξί, όπως όμως και των φορτηγών, που έγινε, τρία πράγματα σημαίνει. Δεν ανοίγει αλλιώς ένα επάγγελμα σαν το επάγγελμα του ταξί. Πρώτον, να δοθούν νέες άδειες. Πρώτον αυτό. Δεύτερον, η αγοραπωλησία να μην γίνεται στην μαύρη αγορά, όταν ειδικά κυνηγάς μισθούς και συντάξεις για να γεμίσεις τα ταμεία. Και τρίτον, τελευταίο, να ανοίξει και η αγορά των προμισθωμένων, αυτών των εννιαθέσεων…
(...)Εγώ ετοίμασα ένα προσχέδιο νόμου, το οποίο πήρε την έγκριση, την ομόφωνη, του υπουργικού συμβουλίου δύο φορές, πήρε την έγκριση της τρόικας, δηλαδή τη σύμφωνη γνώμη, ότι πρόκειται για πραγματική απελευθέρωση και στο οποίο περιλαμβάνονταν αυτά που σας είπα συν κάτι ακόμη.
(...)Και μόλις ήμαστε έτοιμοι να το περάσουμε με μία προσθήκη, όμως, που θα σας πω, γιατί υπάρχει και ένας εύλογος προβληματισμός που τον λάβαμε υπόψη μας, δηλαδή αυτό το γνωστό και διαδεδομένο ερώτημα τι θα γίνει; Θα γεμίσουμε ταξί; Αφήστε που είναι 2,5 εκατομμύρια τα Ι.Χ. και δεν κινδυνεύουμε. Και συμφωνήσαμε, και αυτό είναι το προσχέδιο το οποίο κατά κάποιο τρόπο ήταν έτοιμο να πάει στη Βουλή, και με την τρόικα, η οποία είχε αποδεχθεί, μετά τις συνομιλίες που είχαμε, ότι θα μπει και ειδικά για το πρώτο εξάμηνο ένας περιορισμός ώστε να δοθούν μέχρι 30%....
(...)Μέχρι 30% επιπλέον άδειες. Άρα δεν θα ήταν απεριόριστος ο αριθμός, θα μπορούσαν να βγουν μέχρι 10.000 άδειες, που κατά τη γνώμη μου δεν θα υπήρχε τέτοια ζήτηση.
(...)Για εμένα είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης και πολιτικής ηθικής. Οι φορτηγατζήδες είναι 35.000. Οι ταξιτζήδες 28.000. Οι φορτηγατζήδες για να πάρουν μία άδεια, στην μαύρη αγορά λέγεται ότι έδωσαν 300.000. Λιγότερα, πολύ λιγότερα οι ταξιτζήδες. Το επάγγελμα των φορτηγατζήδων ανοίγει. Πώς θα συνεχίσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας να απευθύνεται σε μία κοινωνία, να λέει: εγώ αποφασίζω, περικόπτω μισθούς, συντάξεις σε εκατομμύρια Έλληνες, εγώ ανοίγω το επάγγελμα του ενός, επάγγελμα του άλλου, και μία ομάδα επαγγελματική, την χαρακτηρίζουν άλλοι συντεχνία, θα την αφήσω στο απυρόβλητο. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Ο κύριος Βορίδης δεν ξέρω αν θέλει να το κάνει και αν θα το κάνει τελικά. Θα περιμένω να δω και εγώ και όλοι μας, και η ελληνική κοινωνία, το νομοσχέδιο το οποίο κάποια στιγμή θα εισηγηθεί στο υπουργικό συμβούλιο, το οποίο, σας επαναλαμβάνω, έχει τρία κριτήρια με βάση τα οποία θα κριθεί.
- Για το δημοψήφισμα
Ναι, η γνώμη μου είναι ότι δεν έπρεπε να προχωρήσει η διαδικασία του δημοψηφίσματος και εξακολουθώ να το πιστεύω. Άλλωστε, εκ του αποτελέσματος, νομίζω δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Ένα αποτέλεσμα που σε κάθε περίπτωση για πάρα πολλούς λόγους και σε πάρα πολλά επίπεδα, πρώτα και κύρια για τη χώρα, δημιούργησε μεγάλες δυσκολίες και προβλήματα. Εγώ ξέρετε τι θα ήθελα, τώρα, να σας πω για αυτό το θέμα, μια που το θέτετε, κύριε Χασαπόπουλε; Ότι το θέμα αυτό είναι εκ των πραγμάτων ένα μείζον θέμα. Υπάρχει, και οφείλω να σας το επισημάνω αυτό, και ενδεχόμενο να έχουμε και αρνητικές εξελίξεις στο μέλλον, μακριά από εδώ, δεν τις εύχεται κανείς, οι οποίες να έχουν την αφετηρία τους σε εκείνη την απόφαση. Εύχομαι, θέλω να πιστεύω, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας κάτι τέτοιο να μην συμβεί.
(...) Και ξέρω και άλλα στελέχη τα οποία έχουν δηλώσει ότι είχαν συζητήσει με τον κύριο Παπανδρέου την απόφαση αυτή, την προηγούμενη μέρα της ανακοίνωσης από την κοινοβουλευτική ομάδα. Και, επίσης, να σας πω ότι για αυτό έχουν γνωστοποιηθεί πριν από τις Κάννες οι απόψεις τριών στελεχών, του πρώην Πρωθυπουργού, του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, του κυρίου Βενιζέλου, και του κυρίου Καστανίδη. Νομίζω, όμως, επειδή το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό, και είναι θα έλεγα εθνικά σοβαρό, θα έπρεπε για αυτή ειδικά την περίπτωση να υπάρξει μία εξαίρεση και να δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά της συνεδρίασης εκείνου του υπουργικού συμβουλίου.
(...)Είναι ένα μείζον θέμα. Αν θέλετε τη γνώμη μου, εμένα δεν μου αρέσει ακόμα και η διαδικασία της προσπάθειας κάποιων να φορτωθούν μία ευθύνη αποκλειστικά, σαν να μην υπήρχε κανένας άλλος και να μην υπήρχε και μία κρίσιμη στιγμή όπου όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απέναντι στο έθνος και στο λαό ανέλαβαν ευθύνες. Και νομίζω ότι ειδικά για αυτό το θέμα πρέπει να υπάρξει αυτή η εξαίρεση, θα είναι λυτρωτικό για τη δική μας την παράταξη….
- Για τον Γιώργο Παπανδρέου
Θα σας απαντήσω ευθέως ότι κατά τη γνώμη μου όχι στον Γιώργο Παπανδρέου αλλά σε κανένα, πόσο μάλλον στον Γιώργο Παπανδρέου, κανείς δεν μπορεί να του αρνηθεί το δικαίωμα να είναι υποψήφιος, αν το αποφασίσει. Σας το λέω ρητά, κατηγορηματικά…
(...)Εγώ σας είπα, γιατί η ερώτηση είναι αν ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να είναι υποψήφιος. Εγώ επειδή τον ξέρω, ξέρω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα έχει ήδη σταθμίσει ή θα ολοκληρώνει τη στάθμιση όλων των δεδομένων. Και από τη στιγμή που θα τις ανακοινώσει, σημαίνει ότι θα έχει πάρει τις αποφάσεις του.
(...)Κοιτάξτε, εγώ πιστεύω ότι ένας από τους τρόπους που πρέπει όλοι να σεβαστούμε την αξιοπρέπεια του Γιώργου Παπανδρέου είναι να μην προσπαθούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να παίζουμε τους δημόσιους υποβολείς της γνώμης του, είτε στη κατεύθυνση να είσαι υποψήφιος, είτε στην κατεύθυνση του να μην είσαι υποψήφιος.
- Για τις εσωκομματικές διαδιασίες
Τήρηση του καταστατικού, απόλυτη και απαρέγκλιτη. Δηλαδή εκλογή αρχηγού από τη βάση. Δεύτερον, η χώρα πάνω από όλα. Τίποτα, σε ό,τι αφορά εκκίνηση διαδικασιών, δεν πρέπει να γίνει πριν υπογραφεί και αποφασιστεί η νέα δανειακή σύμβαση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έχει το περιθώριο το χρονικό να πραγματοποιήσει μία τέτοια διαδικασία με 15μερο, παραδείγματος χάριν, εσωτερικό «προεκλογικό» αγώνα.
Ένα 15μερο που κάλλιστα μπορεί να ξεκινήσει μετά την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και σε αυτό το δεκαπενθήμερο, είναι πράγματι πολύ λογικό, νομίζω ότι θα καταστεί και αναγκαίο εκ των πραγμάτων, όσοι θα είναι για εκείνο το δεκαπενθήμερο, από εκείνη τη στιγμή και μετά, υποψήφιοι, να μην είναι ταυτόχρονα και Υπουργοί. Δεν θα άντεχε πράγματι η κυβέρνηση αυτή, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, να έχει Υπουργούς που είναι ταυτόχρονα και υποψήφιοι Πρόεδροι τους ενός κόμματος.
- Για την εφεδρεία
Κύριε Χασαπόπουλε, ήμουν τότε Υπουργός Εσωτερικών και είναι Όλα μέσα από αξιολόγηση του ΑΣΕΠ. Και όποιος μέσα από το ΑΣΕΠ δεν αξιολογούνταν ότι πράγματι πρέπει είτε να έρθει στο δημόσιο με μετάταξη, είτε να παραμείνει στο δημόσιο, δεν μπορούσε άλλο να συνεχίζει να επιβαρύνει τον ελληνικό λαό. Ήταν οι δηλώσεις μου. Πήρα την πολιτική ευθύνη. Πήρα τότε το πολιτικό κόστος και είδατε ότι το πήρα…
(...)Κάνετε λάθος, σας παρακαλώ. Και δημοσίως αυτά που μόλις προηγουμένως σας είπα είναι καταγεγραμμένα και μέσα στα κυβερνητικά όργανα αυτή ακριβώς, κύριε Αναγνωστάκη, ήταν η δική μου γνώμη και η δική μου άποψη. Ότι δεν μπορεί να ισχύει άλλο καθεστώς απόλυσης για εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων που απολύονται από τον ιδιωτικό τομέα, σε σύγκριση με αυτούς οι οποίοι απολύονται από το δημόσιο τομέα. Ήταν λάθος κατά τη γνώμη μου, σας το επαναλαμβάνω, η υιοθέτηση της πρότασης Σαμαρά να πάμε στην εφεδρεία. καταγεγραμμένο δημοσίως. Ανέλαβα και το πολιτικό κόστος και την πολιτική ευθύνη.
(...)Φέραμε από τις ΔΕΚΟ στο δημόσιο αυτούς οι οποίοι οι ΔΕΚΟ έκριναν ότι δεν ήταν κατάλληλοι να παραμείνουν και για αυτό μεταφέρθηκαν στο δημόσιο. Και την ίδια στιγμή από το δημόσιο με έναν οριζόντιο τρόπο διώξαμε ανθρώπους οι οποίοι κάλλιστα θα μπορούσαν να αποδίδουν και ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο για τα επόμενα χρόνια.
Ποια ήταν η λύση για να μην ακολουθήσουμε τη λάθος άποψη του Αντώνη Σαμαρά; Να κάνουμε και μετατάξεις αλλά να κάνουμε και οποιαδήποτε διαχείριση του μόνιμου προσωπικού του δημόσιου τομέα μέσα από αξιολόγηση που θα αναλάμβανε το ΑΣΕΠ. Με το οποίο είχαμε συνεννοηθεί, και αυτό για πρώτη φορά το λέω, και είχαμε προετοιμάσει ακόμα και σχέδιο νόμου για το πώς μπορεί από το ΑΣΕΠ να αναληφθεί αυτή η ευθύνη. Και το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, θα ήταν ότι κάποιοι που δεν μπορούσαν και δεν άξιζε πια να επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο, δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να εργάζονται στο δημόσιο.
