Ποιοι είναι άραγε τα «ψώνια»;

13.12.11

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το σημερινό άρθρο-απάντηση του Απόστολου Δοξιάδη στη συνέντευξη του Δημήτρη Ρέππα στο ΒΗΜΑ της Κυριακής:

Η μόνη εγγύηση για την ποιότητα ενός νέου φορέα, πέρα από τις σωστές ιδέες, είναι η συνέπεια λόγου και έργου, διακηρύξεων και αποτελέσματος. Αλλά καθώς αυτή, δυστυχώς, δε θα μπορέσει να διαπιστωθεί παρά μόνο αν έχει ο νέος φορέας αποκτήσει τη δυνατότητα να κυβερνήσει, ή έστω να ασκήσει ισχυρή αντιπολίτευση, η όποια φερεγγυότητά του μπορεί να διαπιστωθεί προεκλογικά μόνο από το ιστορικό όσων θα τον αποτελούν, το συλλογικό, αν μιλάμε για προϋπάρχοντες φορείς ή μέρη τους, ή το ατομικό, για το κάθε ένα πρόσωπο που θα τον αποτελεί.

Ας το έχουν λοιπόν αυτό υπ’ όψη τους όλοι οι πολυλογούντες πολιτικοί, που ευαγγελίζονται νέα οράματα, και θέλουν να αναβαπτίσουν με...


...μεγαλόστομες διακηρύξεις τα βαθειά αποτυχημένα σχήματά τους, νομίζοντας ότι οι πολίτες ξεχνούν το ποιος είναι αυτός που μιλάει κάθε φορά. Ο καθένας τους, ο καθένας μας, έχει την ιστορία του και όσο πιο δυσανάλογα είναι αυτά που διακηρύττει για το μέλλον με όσα έκανε στο παρελθόν, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η απόρριψη της κοινωνίας όταν διαπιστωθεί η ασυνέπεια.

Ας μην το ξεχνά αυτό και ο κ. Ρέππας, όταν απαξιώνει με ιταμό τρόπο το καινούργιο, και προσβάλλει τις ελπίδες των πολιτών για ριζική αλλαγή του πολιτικού τοπίου, αλλά ούτε και οι άλλοι ενεργοί πολιτικοί, όταν υποτιμούν την ευφυΐα μας με υποσχέσεις: οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι πολίτες για τους περισσότερους από αυτούς, στις καθημερινές κουβέντες τους, είναι πολύ χειρότερες από το «ψώνια». Και στις εκλογές, οι λέξεις αυτές θα γίνουν ψήφοι.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ.