Με λύπη διαβάσαμε την προσπάθεια που έκανε ο Νίκος Παπανδρέου να απαντήσει στο απολύτως εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ του «ΘΕΜΑΤΟΣ», για το εντυπωσιακό επίπεδο ζωής του εν μέσω οικονομικής κρίσης. Προς το παρόν και επειδή με αυτά που γράφει γεννιούνται πολλά νέα ερωτήματα, θα του θυμίζαμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις «η σιωπή είναι χρυσός» διότι:
α) είναι δύσκολο να εξηγήσεις στον κόσμο γιατί την ίδια χρονιά που η Ελλάδα χρεοκοπεί και οι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους ή αυτοκτονούν επέλεξε να μετακομίσει από τα 180 τ.μ. που διέμενε στα Βριλήσσια σε βίλα 500 τ.μ. με πισίνα στην Εκάλη. Νόμιμο; Ηθικό; Σίγουρα εντελώς κακόγουστο και βαθιά αντικοινωνικό.
β) Ίσως θα ήταν καλύτερα να μην επιμείνει στην πρωτότυπη θεωρία ότι μια Πόρσε κάμπριο τον επισκέφθηκε ξαφνικά ένα βράδυ και μετά έφυγε μέσα στη νύχτα σαν κυρία, διότι μπορεί να υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τη χρησιμοποίησε συστηματικά - και όχι μόνο για προσωπική του χρήση.
γ) Είναι ντροπή να προσπαθεί να φορτώσει αυτές τις γελοίες νεοπλουτίστικες συμπεριφορές στον αδελφό του και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου λέγοντας ότι με τις αποκαλύψεις επιχειρούν να αποτελειώσουν τον Γιώργο.
Αν κάποιος τον αποτελειώνει με αυτό που κάνει είναι αυτός ο ίδιος και δεν είναι η πρώτη φορά. Καλύτερα όμως να είναι η τελευταία, γιατί αν δεν θέλει κριτική και αν ισχυρίζεται ότι δεν κατέχει δημόσιες θέσεις, τότε να μη χρησιμοποιεί το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για μπίζνες στο Κατάρ και να μην τολμήσει να αποκαλέσει ξανά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ραγιάδες ενώ ο ίδιος ζει όπως οι μαχαραγιάδες. Αυτά για σήμερα και αν δούμε ότι το θράσος του ανδρός, που στα 55 του ακόμη δεν έχει καταφέρει να ενηλικιωθεί και να φερθεί σαν άνδρας και όχι σαν προστατευμένο μέλος της οικογένειας, συνεχίζει να ξεχειλίζει, τότε θα χρειαστεί, με λύπη μας, να επανέλθουμε. Αστα καλύτερα, Νίκο.
ΥΓ.: Και επειδή αναγνωρίζουμε στον καθένα το δικαίωμα να πει ότι έσφαλε, τον πληροφορούμε ότι αυτή την εποχή υπάρχει μεγάλη προσφορά μικρότερων διαμερισμάτων για να μετακομίσει, και μάλιστα σε εξαιρετικές τιμές, και αν θέλει μπορούμε να του βρούμε ένα μικρότερο αυτοκίνητο να κυκλοφορεί, χωρίς να υποχρεώνεται, δανειζόμενος από άγνωστους σπόνσορες. Τέλος, δεν δικαιούται να συκοφαντεί, ειδικά το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ.
Σχόλιο Παραπολιτικής: Η πρόχειρη και βιαστική απάντηση του Νίκου Παπανδρέου στο Πρώτο Θέμα γέννησε αρκετά ερωτήματα, το ίδιο όμως καταφέρνει και η απάντηση της εφημερίδας.
Ο ιδιότυπος «διάλογος» μεταξύ των δυο πλευρών παραπέμπει περισσότερο σε «παζάρι». Η απάντηση της εφημερίδας είναι γεμάτη «περίεργα» επιχειρήματα που άμεσα ή έμμεσα «προειδοποιούν» το Νίκο Παπανδρέου.
Ως αναγνώστης, αδυνατώ να κατανοήσω τη σκοπιμότητα της πρότασης «μπορεί να υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία». Αν υπάρχουν, η εφημερίδα οφείλει να τα δημοσιεύσει. Έπρεπε ήδη να το έχει κάνει. Δεν καταλαβαίνω επίσης το «Ίσως θα ήταν καλύτερα να μην επιμείνει στην πρωτότυπη θεωρία». Πώς μπορεί να επιμείνει δηλαδή; Αν δεν απαντήσει τίποτα άλλο ο Νίκος Παπανδρέου, αυτό τι θα σημαίνει; Ότι επιμένει ή ότι δεν επιμένει;
Εντυπωσιακά επιθετική είναι και η τελική πρόταση «τότε θα χρειαστεί, με λύπη μας, να επανέλθουμε». Αν η εφημερίδα δεν επανέλθει ποτέ, τι να υποθέσουμε; Ότι δεν χρειάστηκε; Ότι η εφημερίδα έκρινε ότι ο Νίκος ενηλικιώθηκε κι αποφάσισε να του...τη χαρίσει;
Μένει να δούμε που θα καταλήξει όλο αυτό.
