Ίσως δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να διαβάσει κανείς το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά, δημοσιογράφου ιδιαίτερα γνωστού από την...
...πολυετή δουλειά του με την ερευνητική ομάδα «Ο Ιός της Κυριακής» στην Ελευθεροτυπία. Ίσως πάλι και να είναι. Η συμμετοχή τεσσάρων βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑΟΣ) στην κυβέρνηση συνεργασίας του Λουκά Παπαδήμου καθιστά το βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2010, πριν ο ΛΑΟΣ βρεθεί στην εξουσία, χωρίς αμφιβολία, επίκαιρο. Πρόκειται για μια διεξοδική μελέτη της δημόσιας παρουσίας και του λόγου του Γιώργου Καρατζαφέρη και του κόμματος που ίδρυσε το 2000, μετά τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία. Η έρευνα του συγγραφέα βασίζεται σε ένα πλούσιο αρχείο κειμένων, εκπομπών, συνεντεύξεων και δηλώσεων, τόσο του προέδρου του κόμματος όσο και των πρωτοκλασάτων στελεχών του, ενώ συνοδεύεται και από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Βασική θέση του συγγραφέα, όπως εύκολα μπορεί να συμπεράνει κάποιος από τον τίτλο του βιβλίου, είναι ότι το κόμμα Καρατζαφέρη είναι ένα γνήσιο ακροδεξιό κόμμα όπως αποδεικνύει το «αμαρτωλό» παρελθόν των στελεχών του. Επιπλέον, θεωρεί ότι το ΛΑΟΣ και τα στελέχη του είναι εξ ολοκλήρου μιντιακά κατασκευάσματα που ακολουθούν αυτό που αποκαλεί «τακτική του διπλού λόγου».
Δύο είναι οι πιθανές αναγνώσεις του βιβλίου. Και οι δύο δεν μπορούν παρά να γίνουν υπό το πρίσμα του σημερινού status του ΛΑΟΣ. Είτε ο αναγνώστης θα φρίξει με όσα θα διαβάσει και θα αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν αυτό το κόμμα σήμερα να συγκυβερνά είτε θα χαρακτηρίσει τον ΛΑΟΣ και τον αρχηγό του «success story» που, παρά το φιλοβασιλικό του παρελθόν, τις κατά καιρούς πολιτικές μετατοπίσεις, την έμφαση στα κλισέ της ελληνορθοδοξίας, τη συνωμοσιολογία, τον (κάποιες φορές γραφικό) εθνικισμό, τον ρατσιστικό και αντισημιτικό λόγο του κατάφερε όχι μόνο να σταθεροποιήσει την κοινοβουλευτική του παρουσία, αλλά να βρεθεί και στην κυβέρνηση σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη συγκυρία.
Mια εξαιρετική ανάλυση για το φαινόμενο Καρατζαφέρης από την Ελίνα Τζανουδάκη εδώ.
