Οι περισσότεροι από εμάς τα τελευταία χρόνια παρακολουθούσαμε απαθείς το φεστιβάλ βίας που ξεκίνησε στην Αθήνα από τον Δεκέμβρη του 2008. Από ένα σημείο και μετά, ο σχολιασμός των γεγονότων δεν είχε πια αξία, το θέμα ήταν ο εθισμός όλων μας στην ωμή βία η οποία έμοιαζε επαγγελματική. Δεν είχαμε πια αμφιβολία, στην Αθήνα συγκρούονταν τακτικοί στρατοί.Φέτος το καλοκαίρι, για τις δολοφονίες 6 συνολικά ανθρώπων βρέθηκαν κατηγορούμενοι...
...νεαροί άνδρες που έκαναν καριέρα ως "αντιεξουσιαστές". Δεν είδα να εκπλήσσεται κανείς, δεν είδα τα κόμματα να τολμούν κάποιο αιχμηρό σχόλιο για τα παραμάγαζα της βίας του μαύρου όχλου.
Στις αρχές Ιουλίου, στις φυλακές οδηγήθηκαν δύο Ελληνες, ηλικίας 29 και 41 ετών, που κατηγορούνται για τη δολοφονία πέντε ατόμων, στις 3 Ιουνίου στην Αγία Νάπα της Κύπρου, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση για την παράδοση τους στις κυπριακές αρχές. Ο 29χρονος ανήκει στον αντιεξουσιαστικό χώρο και είχε συλληφθεί πριν δύο χρόνια για επεισόδια στο Πολυτεχνείο.
Προχθές, 29χρονος αντιεξουσιαστής, πιθανότατα μέλος τρομοκρατικών οργανώσεων, συνελήφθη και κατηγορείται για συμμετοχή στην ένοπλη ληστεία σε υποκατάστημα τράπεζας στη Νάουσα της Πάρου και στο θανάσιμο τραυματισμό του 53χρονου ταξιτζή. Οι συνεργοί του αναζητούνται ακόμη.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν για ακόμα μια φορά ότι το Μνημόνιο είναι το σύμπτωμα μιας χώρας που ασθενούσε καιρό πριν. Προσπαθούμε ακόμα να σπάσουμε τον καθρέφτη αλλά αργά ή γρήγορα το είδωλο μας θα φανεί. Αυτή είναι η Ελλάδα. Να την αλλάξουμε.
