Tου Πασχου Μανδραβελη/ Καθημερινή Η αλήθεια είναι ότι από τον υπουργό Εργασίας Ιωάννη Βρούτση περιμένουμε περισσότερα. Νέος πολιτικός είναι και ρηξικεύλεθος εμφανίστηκε. Μέχρι που, όπως φαίνεται, σαγηνεύτηκε από τον όφι των συντεχνιών με την ψήφο στο στόμα.
Η ιδέα του υπουργού Εργασίας να παρακάμψει τις γραφειοκρατικές δομές του κράτους δι’ άλλων μηχανισμών είναι καλή. Το έκανε και ο κ. Σταύρος Μπένος με τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών.Μόνο που η ιδέα...
...του κ. Βρούτση έχει κάποιες διαφορές. Δεν θα αναφερθούμε στη διαφορά μεταξύ «αριστερής» και «δεξιάς» προσέγγισης στη λύση των προβλημάτων: τα ΚΕΠ είναι κρατικά και δωρεάν, οι συμβολαιογράφοι είναι (κατ’ ουσία) ιδιώτες και κάθε πράξη κοστίζει ένα πενηντάρικο.
Υπάρχουν όμως άλλα προβλήματα σημαντικότερα. Θεωρείται πλέον αυτονόητο ότι οι πολίτες οφείλουν να καταθέτουν τα προσωπικά τους στοιχεία στο κράτος. Αυτό μπορεί να είναι λογικό για όσους σιτίζονται από αυτό, αλλά μπορεί να υπάρχουν και άλλοι που δεν θα ήθελαν να έχουν επαφή και εξαναγκάζονται από τον νόμο να δηλώνουν «τη μάνα τους και τον πατέρα τους», που λέει και η σχετική διαφήμιση. Η ειρωνεία να παραδίδουμε τα προσωπικά μας στοιχεία στο κράτος και να πρέπει επιπλέον να πληρώνουμε γι’ αυτό περνά απαρατήρητη.
Δεύτερον: στην κρατική γραφειοκρατία προστίθεται και η οιονεί ιδιωτική. Οι συμβολαιογράφοι είναι άμισθοι υπάλληλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλά στο οικονομικό σκέλος λειτουργούν ως ιδιώτες. Να συμφωνήσουμε με τον κ. Βρούτση είναι καλύτερα μηχανογραφημένοι από τα ληξιαρχεία. Αλλά πάλι αν το κριτήριο είναι η μηχανογράφηση γιατί να μην καταθέτουμε την οικογενειακή μας κατάσταση σε ένα γκισέ της Εθνικής; Οι τράπεζες κατά τεκμήριο έχουν την καλύτερη μηχανογράφηση απ’ όλους. Τρίτον: η αγορά λειτουργεί καλύτερα από το κράτος επειδή δημιουργεί ανταγωνισμό. Μεταφέροντας μια μονοπωλιακή δραστηριότητα του κράτους σε ιδιώτες κρατώντας όμως τα μονοπωλιακά χαρακτηριστικά, δεν ωφελείς το κοινωνικό σύνολο. Ωφελείς τους ιδιώτες· άντε κι εκείνον που θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές. Αν ο κ. Βρούτσης ταυτόχρονα άνοιγε τον ανταγωνισμό στις συμβολαιογραφικές αμοιβές κι έφτιαχνε (όπως γίνεται με την παραχώρηση των εθνικών δρόμων) μια δωρεάν παρακαμπτήριο για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πληρώσουν διόδια, το μέτρο θα έστεκε λογικά. Τώρα φαντάζει απλώς ως ένα δωράκι στους συμβολαιογράφους.
