...να ρίξω μια ματιά στο επισυναπτόμενο κείμενο το οποίο ξεκινά θέτοντας το πλαίσιο του προβλήματος που η τροπολογία θεωρητικά επιλύει:
Εδώ και χρόνια είναι σε ισχύ συμβάσεις καθαριότητας περίπου 350 καθαριστριών που εργάζονται στις εφορίες όλης της χώρας, με 4ωρη απασχόληση και οι συμβάσεις αυτές ανανεώνονται κάθε μήνα από το Υπουργείο Οικονομικών. Από 1/1/2013 το Υπουργείο δεν ανανέωσε ούτε αυτές τις συμβάσεις.
Μια πρώτη στάση εδώ! Δεν είχα ιδέα ότι το προσωπικό καθαρισμού στις εφορίες εργάζεται βάση συμβάσεων που ανανεώνονται κάθε μήνα! Φανταζόμουν ότι πρόκειται είτε για μόνιμες δημόσιες υπαλλήλους είτε για υπαλλήλους κάποιας ιδιωτικής εταιρείας που έχει αναλάβει τον καθαρισμό των διαφόρων κτηρίων είτε για συμβασιούχους του Δημοσίου αλλά με κάποια διάρκεια συνεργασίας πχ 9 μηνών.
Καταλαβαίνω ότι λήφθηκε κάποια απόφαση το χάος αυτός να σταματήσει κι από 1/1/2013 να ισχύει κάποιο άλλο καθεστώς. Καταλαβαίνω όμως ότι δεν είχε προβλεφθεί ποιο θα είναι το διάδοχο καθεστώς! Κατά συνέπεια, η ανακοίνωση του κ. Αυγενάκη συνεχίζει:
Πιο συγκεκριμένα, η εν λόγω τροπολογία προβλέπει, για το προσωπικό καθαριότητας των κτιρίων των Δ.Ο.Υ. και των κτηματικών Υπηρεσιών, τη νομιμότητα των συμβάσεων που θα συναφθούν μέχρι και 31-12-2013. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι συγκεκριμένες καθαρίστριες έχουν περιέλθει σε ομηρία, αφού έχουν λήξει οι συμβάσεις τους και εδώ και τέσσερις μήνες και πλέον συνεχίζουν να εργάζονται χωρίς να αμείβονται.
Προσέξτε!!! Η τροπολογία που σώζει τις καθαρίστριες από την «ομηρία» προβλέπει ότι αυτές θα εργαστούν για 1 ακόμα χρόνο υπό τις συνθήκες της διαχρονικής τους ομηρίας! Και μετά; Ε «μετά βλέπουμε»...
Το καλύτερο; Οι καθαρίστριες αυτές εργάζονται για 4 μήνες, πιθανότατα με δική τους πρωτοβουλία, χωρίς σύμβαση και χωρίς να αμείβονται, ευελπιστώντας ότι κάποια στιγμή κάτι θα γίνει, όπως γίνεται πάντα και θα κερδίσουν και τα δεδουλευμένα αλλά και την ανανέωση των συμβάσεων τους!
Το απόλυτο μπάχαλο με σχεδόν όλες τις πλευρές είτε να έχουν άδικο είτε να παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία! Είναι τόσο δύσκολο να κάτσουν κάτω όλοι μαζί οι εμπλεκόμενοι και να βρουν μια οριστική λύση για το ποιοι και γιατί θα σφουγγαρίζουν τις σκάλες των εφοριών;
Αυτή όμως είναι και η ιστορία ολόκληρης της εθνικής προσπάθειας δημοσιονομικής προσαρμογής των τελευταίων ετών. Η κυβέρνηση κόβει κι έρχονται τα κόμματα ή οι περιστάσεις και ράβουν. Και η ζωή συνεχίζεται...
