Στολισμένο με έναν τίτλο που θα ζήλευαν ακόμα και τα πλέον κίτρινα και υστερικά αντιμνημονιακά blogs του σωρού, η Lifo μετέφερε στους αναγνώστες της...
...ένα άρθρο της Άννας Δαμιανίδη από την Εφημερίδα των Συντακτών, το οποίο δεν ήταν καν ήδη διαθέσιμο προς ανάγνωση στο site της εφημερίδας που το δημοσίευσε.
Όταν αρκετές ώρες αργότερα αναρτήθηκε το άρθρο της κ. Διαμανίδη, οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν. Η κατρακύλα της κάποτε εξαιρετικής Lifo συνεχίζεται, οι παιδικές ασθένειες του Ίντερνετ φθείρουν το κάποτε ξεχωριστό free press.
Δείτε τον τίτλο που επέλεξε η κ. Διαμανίδη στην Εφημερίδα των Συντακτών και το γενικότερο ύφος της κριτικής και συγκρίνετε τον με τον υπεραπλουστευτικό τίτλο-κράχτη της Lifo στον οποίο οφείλεται σε τεράστιο βαθμό ο σάλος που ακολούθησε.
Κάποιες ώρες αργότερα, στην ηλεκτρονική έκδοση των ΝΕΩΝ δημοσιεύθηκε η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας της κ. Δημουλά. Το επίμαχο απόσπασμα τελικά μεταφέρθηκε μερικώς επιπόλαια κι από την κ. Διαμιανίδη και συκοφαντήθηκε ακόμα περισσότερο από τον άθλιο λαϊκίστικο τίτλο της Lifo.
Δεν θα το παραθέσω εδώ. Σας προτείνω να διαβάσετε ολόκληρη την τοποθέτηση της κ. Δημουλά καθώς το απόσπασμα αποτελεί γρανάζι στον άξονα της αφήγησης της κι όχι αυτόνομη «έκρηξη» της ποιήτριας κατά τω μεταναστών. Η εκδοχή της ίδιας της Δημουλά εδώ.
Επιπόλαιοι δημοσιογράφοι, πεινασμένα για clicks «new media» κι αναγνώστες-βαμπίρ που διψούν για αίμα δεν έχασαν την ευκαιρία να διαγωνιστούν στην εμπάθεια, την υποκρισία και την...πολιτική ορθότητα.
Tέλος και λίγο πιο πολύ επί της ουσίας, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας, να τι απάντησα σε μια φίλη που με ρώτησε αμέσως όταν έσκασε το θέμα για τα όσα φερόταν να έχει πει η Δημουλά:
(...)Δεν ξέρω γιατί προκαλεί τόσες συζητήσεις. Είναι λίγο εγωιστικό να θέλουμε να συμφωνεί μαζί μας στα πάντα κάποιος του οποίου μας αρέσουν τα ποιήματα ή τα τραγούδια ή τα σενάρια.
Ίσα-ίσα μάλιστα που βρίσκω και κάπως χρήσιμο που και που να μας εκπλήσσουν αρνητικά διάφορες προσωπικότητες, γιατί μας βοηθούν να έρθουμε λίγο πιο κοντά στην άλλη άποψη, που πάντοτε υπάρχει, έστω κι ατσούμπαλα.
Για παράδειγμα, είμαι φανατικά υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών και δεν θέλω να τους ρίξουμε βράδυ στη θάλασσα αλλά δεν ζω στην Κυψέλη, δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο η κατάσταση να είναι πια τόσο χαοτική που κάποιος να μπορεί να σχολιάσει κάτι όπως η Δημουλά.
