Τι μάστιγα είναι αυτό το tagging στους τοίχους;

31.7.13

Χαζεύω εδώ τις διάφορες φωτογραφίες από την πρωτοβουλία του Δήμου της Αθήνας για τον καθαρισμό προσόψεων κτιρίων από graffiti και tagging και θέλω να εκφράσω ένα προσωπικό μου καημό.


Προσωπικά, μου αρέσουν πολύ τα graffiti και θεωρώ ότι...



...ορισμένα από αυτά είναι πραγματικά έργα τέχνης που ομορφαίνουν τις σύγχρονεις πόλεις. Έχω ζηλέψει μάλιστα διάφορες γειτονιές πόλεων του εξωτερικού για τις πινελίες που τους χάρισαν οι καλλιτέχνες κάτοικοι τους.

Όσο λοιπόν εκτιμώ το ταλέντο των καλλιτεχνών του δρόμου, άλλο τόσο εξοργίζομαι με τους τύπους που περνούν κι αφήνουν μια ακατάληπτη υπογραφή τους (tagging) στους τοίχους. Δεν ξέρω αν βρίσκομαι σε κάποιο υπερσυντηρητικό και φλώρικο παραλήρημα αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος νιώθει την ανάγκη να λερώσει έναν τοίχο, μόνο και μόνο για να δείξει (άραγε σε ποιους;) ότι πέρασε από εκεί.

Μπορώ να ανεχθώ στην πρόσοψη της πολυκατοικίας μου ακόμα και ένα όχι τόσο καλλιτεχνικό «Βρασίδας+Βρησηίδα= L.F.E», γιατί τέλος παντων ο σκοπός μπορεί να είναι κάπως ιερός αλλά πραγματικά οι υπογραφές-μουντζούρες δεν αντέχονται!

Αυτά, για να μην λέτε ότι δεν τα λέμε και δεν τα γράφουμε.