Μιχάλης Σταθόπουλος για Χρυσή Αυγή: Αρκεί η εφαρμογή του Ποινικού Κώδικα

23.9.13

Του Μιχάλη Σταθόπουλου*

Δεν είμαι βέβαιος ότι θα ήταν νομικά δυνατή η θέση της Χρυσής Αυγής εκτός νόμου. Στο γερμανικό Σύνταγμα προβλέπεται η απαγόρευση, ύστερα από απόφαση του εκεί Συνταγματικού Δικαστηρίου, της λειτουργίας κομμάτων με αντιδημοκρατική ιδεολογία. Το δικό μας Σύνταγμα δεν έχει παρόμοια διάταξη. Είναι δηλαδή πιο ανεκτικό σε όλες τις ιδεολογίες. Σημειωτέον ότι το πρόβλημα της απαγόρευσης μιας οποιασδήποτε ιδεολογίας γίνεται ακόμη δυσκολότερο, όταν την ιδεολογία αυτή ακολουθεί μέρος (ίσως και μεγάλο) των πολιτών. Αυτό συμβαίνει και με τη ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής, κόμμα το οποίο ψηφίζουν χιλιάδες Ελληνες πολίτες.

Αυτό όμως που μπορεί και πρέπει να παταχθεί είναι οι αξιόποινες πράξεις, ιδίως...



...μάλιστα οι βιαιοπραγίες, μελών, στελεχών, αλλά και βουλευτών του κόμματος αυτού, αλλά και άλλων κομμάτων, όπως του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων, αν είναι αληθές ότι προκάλεσε δημόσια σε λιντσάρισμα. Δυστυχώς εδώ μόνο εξαγγελίες ακούμε, ότι π.χ. κινήθηκε η Εισαγγελία κ.λπ. Επιβολή κυρώσεων που θα λειτουργούν παραδειγματικά (και αποτρεπτικά για το μέλλον) δεν βλέπουμε. Αυτό όμως θα ήταν το αποτελεσματικότερο μέτρο και κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την εφαρμογή του Ποινικού Κώδικα.

Υπάρχει μόνο το θέμα της βραδύτητας της απονομής της δικαιοσύνης. Λύση όμως και εδώ υπάρχει: Η κατά το δυνατόν άμεση εκδίκαση αυτών των υποθέσεων κατά απόλυτη προτεραιότητα. Νομική βάση γι' αυτό προσφέρει η νέα διάταξη του άρθρου 30 § 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (που ας μου επιτραπεί να προσθέσω ότι την είχα εισηγηθεί ο ίδιος με τον ν. 2854/2000, όταν ήμουν στο υπουργείο Δικαιοσύνης, για την αντιμετώπιση άλλων τότε εξαιρετικά σοβαρών ποινικών υποθέσεων που εκκρεμούσαν). Η διάταξη αυτή ορίζει ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να ζητήσει από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σε υποθέσεις εξαιρετικής φύσεως (π.χ. αυτές που συνταράσσουν την κοινή γνώμη) να παραγγείλει τη διενέργεια της ανάκρισης και την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο κατά απόλυτη προτεραιότητα.

Αν δεν είναι εξαιρετικής φύσης τα φαινόμενα βίας με θύτες ακόμη και βουλευτές, που έχουν πάρει άκρως επικίνδυνη έκταση στις μέρες μας, δεν ξέρω ποια άλλη ποινική συμπεριφορά θα ενέπιπτε ευκολότερα στην έννοια των υποθέσεων εξαιρετικής φύσης.

Εννοείται ότι, όταν πρόκειται για βία ασκούμενη από βουλευτή, η ίδια άμεση προτεραιότητα θα έπρεπε να δοθεί στη διαδικασία άρσης της βουλευτικής ασυλίας. Το ζήτημα, άρα, βρίσκεται, φρονώ, κατά πρώτιστο λόγο στα χέρια του προέδρου της Βουλής, του υπουργού Δικαιοσύνης και της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Δεν αρκούν τα ωραία καταδικαστικά λόγια που αφθονούν, χωρίς όμως αντίκρισμα στην πράξη.

Μιχάλης Σταθόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Έθνος.