Η επανεκκίνηση των πλειστηριασμών δεν μπορεί να γίνει χωρίς να προσαρμοσθούν τα δάνεια στις σημερινές τιμές των ακινήτων (mark to market). Πώς θα γίνει αυτό χωρίς οι «τρύπες» στα βιβλία των τραπεζών να απαιτήσουν νέα κεφάλαια για ανακεφαλαιοποίηση;
Οι δανειστές μας έχουν προειδοποιήσει ότι δεν πρόκειται να δοθούν άλλα χρήματα Ευρωπαίων φορολογουμένων για τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών. Όποια τρύπα εμφανισθεί θα καλυφθεί με χρήματα των καταθετών. Υπάρχει άλλη λύση;
Όσο κι αν η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχουν καταφέρει να επιβάλουν μια τελείως διαφορετική ατζέντα στη δημόσια συζήτηση, η χώρα αργά ή γρήγορα θα βρεθεί απέναντι στο δίλημμα που ο κ. Τέλλογλου περιγράφει.
Μην βιαστείτε να πείτε ότι η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος γιατί η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος με ένα διαφορετικό τρόπο. Στην Ελλάδα ελάχιστοι διαθέτουν καταθέσεις άνω του εγγυημένου ορίου των 100.000 ευρώ στις τράπεζες και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα στεναχωρηθούν ιδιαίτερα από ένα τέτοιο κούρεμα.
Κανείς σήμερα δεν πιστεύει ότι η Ευρωζώνη θα ζήσει ξανά κάτι σαν αυτό που συνέβη στην Κύπρο αλλά μάλλον κανείς δεν βλέπει αυτή τη στιγμή τον τρόπο να καλυφθεί το κενό που έχουν δημιουργήσει τα κόκκινα δάνεια. Η κυβέρνηση είναι τυχερή γιατί στο ημερολόγιο του 2014 υπάρχουν οι Ευρωεκλογές και δύσκολα θα συμβεί το οτιδήποτε πριν στηθούν οι κάλπες ανά την Ευρώπη.
Το ζήτημα είναι ότι αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά το πως θα αξιοποιηθεί από τη χώρα ο διαθέσιμος χρόνος, πόσο μάλλον από τη στιγμή που η κυβέρνηση κατάφερε να αυτοπαγιδευτεί ακόμα και στο θέμα του προϋπολογισμού με τη δέσμευση για όχι νέα μέτρα.
Μπορεί λοιπόν πράγματι να πλησιάζουμε στο τέλος της κρίσης αλλά ίσως η τελική λύση να απαιτήσει έναν τελευταίο γερό κραδασμό.
