Ο ελληνόψυχος Χατζηνικολάου, ο Έλληνας Αρτέμης Σώρρας και το Ερωτοδικείο της Μεταπολίτευσης

11.12.13


Όποιος που και που χαζεύει πολιτικές εκπομπές του εξωτερικού και κυρίως των αμερικανικών ΜΜΕ, θα έχει σίγουρα παρακολουθήσει αρκετές εκπομπές με κοινό το οποίο θέτει ερωτήματα σε πολιτικούς με τον παρουσιαστή δημοσιογράφο κυρίως να συντονίζει τη συζήτηση.

Όποιος πάλι έχει δει τις αντίστοιχες εκπομπές του Νίκου Χατζηνικολάου στο Star, θα έχει σίγουρα διαπιστώσει ότι αυτό το πράγμα στην Ελλάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει, τουλάχιστον όχι με τους λαϊκίστικους όρους που η δημοσιογραφική ομάδα της εκπομπής θέτει, μιας και το κοινό δεν επιλέγεται στην τύχη.

Κάπως έτσι, είδαμε προχθές το Νίκο Χατζηνικολάου να παρακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια έναν πολίτη να τον χαρακτηρίζει «ελληνόψυχο» και στη συνέχεια να τον ενημερώνει ότι ο Αρτέμης ο Σώρρας έχει βρει τα λεφτά για να σώσει τη χώρα αλλά και μερικά ακόμα, για το πρώτο χαρτζιλίκι.


Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος πως φτάσαμε στο σημείο ένας μεγαλοδημοσιογράφος να δίνει τον λόγο σε εκπομπές μεγάλης ακροαματικότητες σε τέτοιους ανθρώπους που συζητούν για τέτοια πράγματα; Μεταξύ των 10-12 εκατομμυρίων κατοίκων αυτής της χώρας, δεν υπάρχει κανείς πιο σοβαρός από αυτούς που να έχει κάτι ουσιαστικό να πει;

Αρκεί να απαντά ο δημοσιογράφος στις μπούρδες περί Σώρρα απλώς ότι το υπουργείο Οικονομικών έχει απαντήσει; Δεν έχει προσωπική γνώμη αλλά κι ευθύνη για αυτό το φεστιβάλ ψεύτικων υποσχέσεων και μαγικών λύσεων; Δεν πρέπει να αξιολογείται αρνητικά ο δημοσιογράφος που επιλέγει να μετατρέπεται απλώς σε ένα διαιτητή σε διαγωνισμό λαϊκισμού;

Οι εκπομπές αυτές θα ήταν αληθινά αστείες αν ήταν συνειδητά κωμικές κι αν η χώρα είχε λιγότερα προβλήματα, όπως την εποχή του Ερωτοδικείου και της επέλασης της trash tv. Έχω όμως την αίσθηση ότι δεν έχουμε μια τέτοια πολυτέλεια...