Ο κίνδυνος του εκτογλανισμού είναι υπαρκτός

23.12.13

Κατά την προσωπική μου άποψη, η τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ ήταν παραδοσιακά κακή, μια κλασσική «βενιζελική» ομιλία χιλιάδων λέξεων που απευθύνεται σε ένα υπερβατικό ακροατήριο γαϊδουρινής υπομονής.

Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι η φράση τού περί «εκτσογλανισμού» για την οποία του ασκήθηκε η μεγαλύτερη κριτική από κόμματα και δημοσιογράφους ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα.

Σε μια αποστροφή του λόγου του, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε:

Είπα στη Βουλή προχθές στο μεγάλο φιάσκο της εξεταστικής: νομίζουν ότι είμαστε ο αδύναμος κρίκος; Δεν είμαστε. Ο εγγυητής της σταθερότητας; Είμαστε. Μήπως εκφράζουν συμφέροντα γενικά, ειδικά; Καλλιεργούν το υπόστρωμα του εκχυδαϊσμού και του εκφασισμού της κοινωνίας. Για την ακρίβεια θα μου επιτρέψετε να πω μια λέξη -και ζητάω συγνώμη από εσάς και τους ακροατές μας- του «εκτσογλανισμού» της ελληνικής κοινωνίας. Του «εκτσογλανισμού»!

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά τις εκλογές του 2012 όπου εκφράστηκε ο λαός, η πολιτική ζωή του τόπου θυμίζει πότε μια μεγάλη ποδοσφαιρική αλάνα και πότε ένα φοιτητικό αμφιθέατρο στα χρόνια του χειρότερου συνδικαλισμού.

Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουμε ήδη δει βουλευτές να περνούν τις πύλες του Κορυδαλλού, βουλευτές να πιάνονται στα χέρια, να βρίζονται με χυδαίο τρόπο, να εκτοξεύουν απειλές φυσικής εξόντωσης των αντιπάλων τους και φυσικά έχουμε δει έναν πρωθυπουργό κι έναν αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης να ανταλλάσσουν απίστευτα φτηνές ατάκες από το βήμα της Βουλής.

Ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας συζητά για το αν μας ψεκάζουν και για το αν ο George Soros προσπαθήσει να κατακτήσει τη...Νάουσα μέσω δωρεών και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες με την ψήφο τους έδειξαν ότι ελπίζουν στον Κασιδιάρη, τη Ραχήλ Μακρή, τον Ταμήλο, τον Παναγούλη και τον Μιχελογιαννάκη.

Εξάλλου, η βασική διαπραγματευτική τακτική που προτείνουν όλα αυτά τα χρόνια για τη χώρα, τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συνοψιστεί ως «θα κάνουμε τους μάγκες στους Ευρωπαίους γιατί έτσι». Αποτελεί ή όχι αυτό τον απόλυτο εκτσογλανισμό της Πολιτικής;

Μπορεί λοιπόν η τοξική φθορά του Ευάγγελου Βενιζέλου να είναι τέτοια που όταν σου λέει ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος, να υποπτεύεσαι ότι ίσως είναι ροζ αλλά στο συγκεκριμένο θέμα έχει απόλυτο δίκιο.