Ας ανοίξει επιτέλους το κλειστό επάγγελμα «Μπίστης» στην Κεντροαριστερά

30.12.13

Η πρωτοβουλία των 58, η οποία αναλήφθηκε κυρίως από σοβαρούς ανθρώπους αγαθών προθέσεων, είναι μια κατ' εξοχήν κίνηση υπέρ της ενότητας του χώρου της Κεντροαριστεράς.

Νομίζω ότι οι προοπτικές αυτής της πρωτοβουλίας θα ήταν σημαντικά καλύτερες αν ήταν πρωτοβουλία των...57, αν δεν είχαν προσφέρει ξανά στέγη στο Νίκο Μπίστη.

Αδυνατώ να καταλάβω γιατί οι 58 ένιωσαν την ανάγκη να γίνουν ο 6830ος σταθμός στην «καριέρα» του Νίκου Αλέφαντου της Κεντροαριστεράς, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουν ότι είναι ένα τοξικό πρόσωπο ταυτισμένο με οπαδικό τρόπο με τον Κώστα Σημίτη και το περιβάλλον του, χάρη στο οποίο ακόμα καλείται σε πολιτικές εκπομπές κι έτσι προβάλλεται, άρα υπάρχει.

Με δυο μόνο του κείμενα, το ένα σε ύφος Τράγκα (εδώ) κι το άλλο σε ύφος ανιστόρητου αυλοκόλακα του πληθωρικά αποτυχημένου Βενιζέλου (εδώ) έχει καταφέρει να εξοργίσει ένα μεγάλο κομμάτι του ακροατηρίου στο οποίο εκ των πραγμάτων στοχεύει μια ενωτική πρωτοβουλία για την Κεντροαριστερά.

Κάνει μεγάλο λάθος όποιος πιστεύει ότι η κοινωνία μαζί με τον Βενιζέλο, δεν έχει σιχαθεί τους κάθε λογής Μπίστηδες που κάθε 6 μήνες εμφανίζονται και μια νέα λύση για τη χώρα και την Κεντροαριστερά.

Εξάλλου, σε μια χώρα που δίνει μάχη για να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, ας ανοίξει επιτέλους και το κλειστό επάγγελμα «Μπίστης» στην Κεντροαριστερά.