Βαρδινογιάννηδες, υποτακτικοί και Ροβεσπιέροι του γλυκού νερού

7.1.14


Όταν ένα περιοδικό, σχεδόν όποιο κι αν είναι αυτό, σου υπόσχεται με το παραπάνω πρωτοσέλιδο αποκαλύψεις για τον πιο σημαντικό οικονομικό παράγοντα αυτής της χώρας, δεν μπορείς παρά να το αγοράσεις, ακόμα κι αν κοστίζει 5 ολόκληρα ευρώ, στην εποχή της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας.

Το περιοδικό «Unfollow» είναι ένα δημοφιλές περιοδικό στο χώρο της ευρύτερης ψεκασμένης ριζοσπαστικής Αριστεράς κι έχοντας διαβάσει κάποια τεύχη του, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί είναι «δημοφιλές». Βέβαια, η αδυναμία μου αυτή είναι ανάλογη με εκείνη που δεν με βοηθά να καταλάβω ποιος ψηφίζει τον Δημήτρη Στρατούλη, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον Πάνο Καμμένο, τη Ραχήλ Μακρή κι άλλες τέτοιες σπουδαίες προσωπικότητες.

Ας πάμε όμως στην όποια ουσία των αποκαλύψεων του περιοδικού. Το Unfollow αποδίδει τον χαρακτηρισμό «κυβερνήτης» στον γνωστό επιχειρηματία κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη, εμφανίζει ως «υποτακτικούς» τους σημερινούς κυβερνώντες και κάνει λόγο για «ενδεχόμενη απώλεια 12 δισ. ευρώ» από μια τροπολογία του υπουργού, άρα και υποτακτικού, Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.

Το πρόστιμο στη Motor Oil

Ξεφυλλίζοντας λαίμαργα τις σελίδες του περιοδικού και φτάνοντας στο επίμαχο ρεπορτάζ, διαπιστώνει κανείς ότι το όλο θέμα ξεκινά από μια τροπολογία που έφερε ο κ. Στουρνάρας στη Βουλή στις 6 Δεκεμβρίου και με την οποία διάφορα πρόστιμα σε διάφορες εταιρίες θα σβήνονταν.

Σύμφωνα με το περιοδικό, στην εταιρία «Motor Oil» της οικογένειας Βαρδινογιάννη είχε επιβληθεί ένα πρόστιμο ύψους 480 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο με την τροπολογία αυτή θα σβηνόταν. Ο συντάκτης αναφέρει επί λέξει ότι το πρόστιμο αυτό «θα μπορούσε» να φτάσει και τα 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ αλλά δεν εξηγεί με συγκεκριμένο τρόπο το γιατί. Απλώς, «θα μπορούσε».

Το πρόστιμο λοιπόν που ο «κυβερνήτης» Βαρδινογιάννης θα διέγραφε με την τροπολογία του «υποτακτικού» Στουρνάρα ανέρχεται στα 480 εκατομμύρια ευρώ, άντε στα 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τις πιο πληθωρικές προβλέψεις. Από που προκύπτει η απώλεια 12 δισεκατομμυρίων ευρώ που αναφέρεται στο πρωτοσέλιδο του Unfollow;

Σύμφωνα με το συντάκτη του ρεπορτάζ, το ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ προκύπτει από τις εκτιμήσεις που κάνουν «στελέχη οικονομικών υπηρεσιών» και τα οποία σημειώνουν ότι μετά από διευρυμένους ελέγχους «μπορεί και να υπάρξουν για το ελληνικό Δημόσιο έσοδα που αγγίζουν αστρονομικά ποσά από 12 έως 15 δισεκατομμύρια ευρώ». Που καταλήγει ο συντάκτης; Ότι με τα χρήματα αυτά θα μπορούσε να μην υπογράψουμε νέα δανειακή σύμβαση με την Τρόικα και να μην πάρουμε νέα σκληρά μέτρα!

Πάμε όμως τώρα στο καλύτερο: η τροπολογία «των υποτακτικών» για χάρη του «κυβερνήτη» αποσύρθηκε! Αποσύρθηκε μάλιστα παρόλο που στο ρεπορτάζ του περιοδικού τονίζεται ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ήταν απόλυτα πρόθυμοι να την ψηφίσουν κι ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς επίσης θα την ψήφιζαν, μετά από κάποιες διευκρινίσεις.

Μα τι σόι «κυβερνήτης» είναι αυτός και πόσο άχρηστοι οι «υποτακτικοί» του;

Τι πραγματικά ισχύει

Το πρόστιμο είναι πράγματι υπαρκτό και με το θέμα είχε ασχοληθεί και η Παραπολιτική, μετά τις σχετικές αποκαλύψεις του τηλεοπτικού σταθμού Alpha (εδώ).

Το πρόβλημα είναι ότι το πρόστιμο πράγματι επιβλήθηκε αλλά κακώς επιβλήθηκε λόγω μιας αστοχίας του νόμου και δυστυχώς, υπό τον φόβο των αντιδράσεων, κανείς αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών δεν έχει το θάρρος να εξηγήσει επίσημα ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει δίκιο η Motor Oil.

Όπως μου εξηγήθηκε από γνώστες της αγοράς του πετρελαίου, το πρόστιμο προέκυψε από αστοχία του σχετικού νόμου που προέβλεπε έλεγχο στις τριγωνικές συναλλαγές. Εν προκειμένω, δεν αναγνωρίζεται ως κόστος η εισαγωγή προϊόντος εάν έχει μεσολαβήσει broker που λειτουργεί σε καθεστώς χαμηλότερης φορολογίας (πχ Κύπρος). Είναι λίγο-πολύ σαν να ισχυρίζεται ο νόμος ότι βενζίνη μπορεί να παραχθεί από...αέρα κοπανιστό.

Το αστείο είναι ότι η αστοχία αυτού του νόμου μπορεί να «κάψει» πολύ περισσότερες επιχειρήσεις και συναλλαγές που μπορεί να βλάψουν το ίδιο το Δημόσιο στην περίπτωση των ΕΛ.ΠΕ, οπότε τώρα όλοι τρέχουν και δεν φτάνουν.

Οικονομικός αναλφαβητισμός

Kατά την προσωπική μου άποψη, το μόνο που με βεβαιότητα προκύπτει από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ είναι ο χρόνιος οικονομικός αναλφαβητισμός από τον οποίο πάσχει η Αριστερά, ο οποίος κι έχει αναδειχθεί με ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στα χρόνια του Μνημονίου.

Πρέπει κάποιος να μην έχει ιδέα από την ελληνική Οικονομία για να χαρακτηρίζει «κυβερνήτη» όποιον είναι σε θέση να επιβάλει μια τροπολογία στο πολιτικό σύστημα και πρέπει να είναι κι αρκετά αφελής για να θεωρείς ότι τα οικονομικά συμφέροντα ενός Βαρδινογιάννη και τους κάθε σημαντικού οικονομικού παράγοντα εξαντλούνται στη διαγραφή ενός προστίμου.

Αν ήμουν ο Βαρδινογιάννης, είτε θα γελούσα με το συγκεκριμένο ρεπορτάζ είτε θα ένιωθα και προσβεβλημένος να με λένε «κυβερνήτη» με τόσο χαζά επιχειρήματα.

Εξάλλου, αξίζει να σημειωθεί ότι στα χρόνια της αφθονίας που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, η οικογένεια Βαρδινογιάννη όπως και άλλες παραδοσιακά ισχυρές οικογένειες της χώρας λειτούργησαν μάλλον με κάποια ωριμότητα ως δυνάμεις συστημικής σταθερότητας, πόσο μάλλον αν συγκριθούν με διάφορους διάττοντες αστέρες τύπου Ρέστης, Λαυρεντιάδης κ.α.

Οι κακοί πλούσιοι

Μιας και για πρώτη φορά στην ελληνική Ιστορία η Αριστερά ετοιμάζεται να αναλάβει τις τύχες αυτής της χώρας, ίσως ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει κάποιες από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος που συνέβαλαν στην απομόνωση της στην ελληνική κοινωνία.

Όποιος είναι πλούσιος, δεν είναι αναγκαία και κακός και δεν είναι «αριστερή» και «αποτελεσματική» οποιαδήποτε πολιτική τον εξοντώσει ή τον εκδικηθεί επειδή τα...κατάφερε. Εξάλλου, αν οι πλούσιοι ήταν κακοί, οι μισοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να συγκρουστούν με τους άλλους μισούς.

Καλός πρωθυπουργός δεν είναι αυτός που σηκώνει ψηλά τον πήχη της σύγκρουσης με τα συμφέροντα, μόνο και μόνο για να τον περάσει όρθιος από κάτω. Καλός πρωθυπουργός, με την έννοια του αληθινού κυβερνήτη, είναι αυτός που στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον θα καταφέρει να πείσει τους σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες της χώρας του να συμβάλλον ενεργά και πιο καθαρά στην προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας.

Όσο κι αν κάποιοι σοκάρονται, στην αντιπροσωπευτική Δημοκρατία πρέπει να αντιπροσωπεύονται και οι αδύναμοι και οι δυνατοί, σε μια όσο το δυνατόν πιο αμοιβαία επωφελή σχέση συνύπαρξης. Διαφορετικά, ας μας πει κάποιος πως θα παραχθεί πλούτος χωρίς πλούσιους σε μια χώρα που βρίσκεται 6 χρόνια στην ύφεση και το μόνο που παράγει είναι ανέργους κάθε ηλικίας.

Είναι πολύ εύκολο να φτιάξει κανείς πρωτοσέλιδα με τον Βαρδινογιάννη και να τον εμφανίζει ως δράκουλα που πίνει το αίμα του λαού με το καλαμάκι αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να καταφέρει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κάτσει στην άκρη του τραπεζιού ως ισότιμος συνομιλητής των δισεκατομμυρίων.

Στην εθνική προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς. Ούτε Βαρδινογιάννηδες, ούτε πρόστιμα όταν κάτι πράγματι είναι παράνομο, ούτε μέριμνα για τους πραγματικά αδύνατους. Πρέπει όμως να περισσέψουν οπωσδήποτε οι χαζοχαρούμενοι Ροβεσπιέροι του γλυκού νερού που δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη.