Ανδρέας Λοβέρδος, η νύφη που το έσκασε ξανά

6.2.14


Πτώση στην τιμή που εμπορεύεται διεθνώς το σιτάρι προκάλεσε η χθεσινή είδηση-σοκ ότι η Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, να συμπορευτεί με γνωστή Ελιά γνωστού πολιτικού χώρου εγκαταλείποντας στα σκαλιά της εκκλησίας τη Δημοκρατική Αριστερά.

Η πρώτη σας απορία είναι το πώς γίνεται να λαμβάνει ένα άνθρωπος από μόνος του μια απόφαση «κατά πλειοψηφία». Δεν μπορώ να σας τη λύσω, ρωτήστε με κάτι άλλο π.χ αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Εξάλλου, με τα νούμερα ασχολούνται μαθηματικοί και κακώς έχουμε ανακατευτεί οι υπόλοιποι.

Η δεύτερη σας απορία ίσως είναι αν έχει υπάρξει ξανά ιστορικό ανάλογο τυχοδιωκτισμού με αυτό που έχει επιδείξει τα τελευταία δυο χρόνια ο Ανδρέας Λοβέρδος. Πάλι δεν μπορώ να σας απαντήσω αλλά θα προσπαθήσω να φρεσκάρω τη μνήμη σας.

Αρχικά, ξεκίνησε άτυπα ως υποψήφιο αντίβαρο στον Ευάγγελο Βενιζέλο για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ αλλά τελικά πήγε και τον φίλησε δημόσια χαρίζοντας του άνευ όρων το κόμμα. Λίγο καιρό μετά, ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε ότι το ΠΑΣΟΚ του ανθρώπου του οποίου το μάγουλο άγγιξε με τα χείλη του δεν του κάνει πια κι έφυγε.

Ίδρυσε τη ΡΙΚΣΣΥ που στην αρχή όλοι νομίζαμε ότι είναι σχήμα των ΕΑΑΚ, μετά τη βάφτισε «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα» αντιγράφοντας το παλιό σήμα του Mega κι έτσι έγινε «αρχηγός κόμματος». Συνέχισε να τα βάζει με το ΠΑΣΟΚ και κατέληξε στο να συμμαχήσει με τη Δημοκρατική Αριστερά κατά του ΠΑΣΟΚ και των 58 τους οποίους «έκραξε» όταν ξεκίνησαν.

Χθες, κατέληξε στο ότι η Δημοκρατική Αριστερά δεν του κάνει κι ότι θα αγωνιστεί για την Ελιά στην οποία συμμετέχουν το ΠΑΣΟΚ και οι...58 κόντρα στη Δημοκρατική Αριστερά. Ο τύπος δεν παίζεται, δεν μπορεί κανείς να συγκριθεί μαζί του.

Λυπάμαι μονάχα αυτούς που τον ακολουθούν και εκείνους που τον αποδέχονται ακόμα ως αξιόπιστο συνομιλητή τους ακολουθώντας την παράλογη άποψη ότι «όλοι χωράνε».