Ο θρίαμβος της «κακιάς αδερφής»

26.2.14

Σε συνέντευξη του σε περιθωριακό τηλεοπτικό σταθμό, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων κ. Γρηγόρης Βαλλιανάτος αποκάλυψε ότι ένας ακόμα υποψήφιος για τον δήμο της Αθήνας είναι gay και ανέφερε συγκεκριμένα το όνομα του.

Ο πολιτικός στον οποίο αναφέρθηκε ο κ. Βαλλιανάτος δεν έχει φανερώσει ποτέ μέχρι σήμερα στις σεξουαλικές του προτιμήσεις, όποιες κι αν είναι αυτές. Έχει κρατήσει απόλυτα ιδιωτική την προσωπική του ζωή τηρώντας κατά τη γνώμη μου την πλέον ιδανική στάση για έναν πολιτικό.

Το έκανε αντ' αυτού ο κ. Βαλλιανάτος, ο οποίος δηλώνει μάλιστα και «φιλελεύθερος» πέρα από ακτιβιστής των δικαιωμάτων των gay.

Θεωρώ ότι η πρωτοβουλία του να αποκαλύψει τις σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιου άλλου προσώπου είναι βαθιά ανήθικη και θα έπρεπε να εξοργίζει πρώτα την ίδια την κοινότητα των gay αλλά και τον όποιο φιλελεύθερο χώρο που υπάρχει στην Ελλάδα.

Πώς γίνεται να υποστηρίζει το δικαίωμα του καθενός στη διαφορετικότητα αλλά παράλληλα να παραβιάζεις το δικαίωμα του στο να τραβήξει μόνος του την κουρτίνα της δημοσιότητας όποτε κι αν το θελήσει; Ποιος εσύ που θα κρίνεις πότε είναι η κατάλληλη ώρα; Ποιος σε νομιμοποίησε και με ποιόν τρόπο;

Θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμα, με τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ. Έτυχε να γεννηθώ straight και κατά συνέπεια στη σχετική συζήτηση τοποθετούμαι πάντα από μια απόσταση ή μάλλον από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Πολλές φορές, σε συζητήσεις που υπερασπίζομαι τα δικαιώματα των LGBT, πέφτω πάνω στο στερεότυπο της «κακιάς αδερφής», μιας προσβλητικής για την κοινότητα αυτή άποψης που παρουσιάζει τα άτομα αυτά ως κομπλεξικά, ως έτοιμα να σκοτωθούν και μεταξύ τους και φυσικά πρόθυμα ανά πάσα στιγμή να υποστηρίξουν κάτι μεταξύ του «έλα μωρέ, όλοι gay είναι» και «είσαι gay και δεν το ξέρεις». Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι λέξεις πονάνε αλλά νομίζω ότι γνωρίζουμε όλοι λίγο-πολύ την εδραίωση ενός τέτοιου στερεότυπου.

Νομίζω λοιπόν ότι με αυτή του συμπεριφορά ο κ. Βαλλιανάτος ενδυναμώνει αυτά ακριβώς τα στερεότυπα τα οποία υποτίθεται ότι έπρεπε να μάχεται. Απαντώντας στα social media σε όσους τον κατηγόρησαν για την αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας του συνυποψηφίου του, η απάντηση του ήταν ότι λίγο-πολύ το έκανε επειδή ο συγκεκριμένος πολιτικός δεν είχε στηρίξει το Athens Pride («περιφρόνησε τους ομοίους του»). Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα αυτό μου μοιάζει με καθαρή εκδίκηση, για μια σύγκρουση δίχως αρχές, βούτυρο στο ψωμί του κάθε ακραίου.

Το ακόμα χειρότερο για τον κ. Βαλλιανάτο είναι ότι όλα αυτά τα κάνει στο πλαίσιο μιας προεκλογικής καμπάνιας την οποία έχει ήδη καταφέρει να μετατρέψει σε αρένα μεσημεριανάδικου. Εξάλλου, όπως λέει και μια ψυχή στο Twitter: