Όλος ο χαμός γίνεται για μια εκλογική αρπαχτή;

25.2.14

Διαβάζω στο σημερινό ρεπορτάζ του έγκριτου Βασίλη Νέδου στην Καθημερινή:

Με μειωμένες προσδοκίες, για τις προοπτικές που μπορεί να έχει η «Ελιά» μετά τις ευρωεκλογές, κινούνται πλέον όλοι όσοι επιχειρούν να συνεργαστούν για το φερώνυμο εγχείρημα ανασύστασης της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, «58» και λοιπές κινήσεις).

Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, κυρίως όμως στις τάξεις των «58», υφίσταται καχυποψία και αμφιβολία περί του αν η «Ελιά» μπορεί να μετεξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από ένα κοινό ευρωψηφοδέλτιο τον ερχόμενο Μάιο.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Μιας και θεωρώ ότι το ρεπορτάζ είναι απολύτως σωστό κι ότι την επομένη των Ευρωεκλογών η τελευταία έννοια όλων στο ΠΑΣΟΚ θα είναι οι 58 και τη τύχη του, αναρωτιέμαι προς τι γίνεται ο όλος χαμός.

Για μια εκλογική βραδιά για χάρη της οποίας υιοθετήθηκε και το χειρότερο εκλογικό σύστημα στην Ιστορία της χώρας για να μην φανεί το βατερλό του πληθωρικά αποτυχημένου Βενιζέλου; Μπας και εκλεγεί ένας ευρωβουλευτής είναι το θέμα; Αυτό είναι το όραμα των 58;

Έχουμε ακούσει από την πλευρά των 58 τα πλέον απρεπή πράγματα όλοι όσοι διαφωνούμε με αυτό το εγχείρημα και η ημερομηνία λήξης του ήδη διαφαίνεται;