Το δέντρο του «θα εκπροσωπηθούν όλοι», το δάσος του «θα εκλέξουν όποιους θέλουν τα κανάλια»

11.2.14

Παραθέτω ένα απόσπασμα από σημερινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος:

Δημοσιογράφος: Σχετικά με την απόφαση που λάβατε χθες για το ευρωψηφοδέλτιο, να υπάρχει σταυρός προτίμησης. Πώς φτάσατε σε αυτή την απόφαση;

Ευ. Βενιζέλος:  Έχουν διατυπωθεί πολλές ιδέες για θεσμικές αλλαγές που αφορούν τον τρόπο διεξαγωγής των ευρωεκλογών προκειμένου να υπάρξει ουσιαστική πολιτική συμμετοχή των πολιτών, να αναβαθμιστεί το ενδιαφέρον της ελληνικής κοινωνίας, να καλυφθούν κενά που υπάρχουν στη δημοκρατική λειτουργία των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, να σταματήσουν οι δίκαιες και εύλογες κριτικές σε σχέση με το λεγόμενο διορισμό των ευρωβουλευτών από τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων.

Άρα χρειαζόμαστε ένα κίνητρο συμμετοχής και ένα στοιχείο αυξημένης αξιοπιστίας της όλης διαδικασίας. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτό που συζητήσαμε με τον Πρωθυπουργό -να διπλασιαστεί ο αριθμός των υποψηφίων και να υπάρξει σταυρός προτίμησης- δίνει πραγματικά κίνητρο στην ελληνική κοινωνία. Επιτρέπει να εκπροσωπηθούν στα ψηφοδέλτια οι πάντες, όλες οι περιφέρειες, όλες οι ηλικίες, όλες οι γενιές, όλες οι κοινωνικές δυνάμεις, οι απόδημοι Έλληνες, επιστήμονες, άνεργοι, ο επιχειρηματικός κόσμος, ο κόσμος της εργασίας, η διανόηση, τα πανεπιστήμια. Ο καθένας θα απευθυνθεί στην περιοχή του και στην κοινωνική ομάδα με την οποία συνδέεται.

Και βεβαίως ο σταυρός προτίμησης είναι ένα αναγκαστικό μέσο που ο πολίτης το θέλει όσο ακόμα δεν έχουν εμπεδωθεί εσωκομματικές διαδικασίες αναμφισβήτητες και κοινές για όλα τα κόμματα. Γιατί αλλιώς θα είχαμε πολύ μεγάλες εσωτερικές ανισότητες λόγω των διαφορετικών πρακτικών που ακολουθούν τα κόμματα ενώ τελικά όλα θα πρέπει να κρίνονται με ίδια κριτήρια από τον ελληνικό λαό γιατί όλα απευθύνονται στον ελληνικό λαό.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Σας πουλάνε και καλά ότι θα εκπροσωπηθούν όλοι στα ψηφοδέλτια και κρύβουν το πιο βασικό: ότι μπορεί μεν όλοι να είναι υποψήφιοι αλλά λίγοι είναι αυτοί που τελικά θα εκλεγούν και συγκεκριμένα όσοι καταφέρουν να εξασφαλίσουν για τον εαυτό τους τη μεγαλύτερη δυνατή αναγνωρισιμότητα.

Επειδή οι ίδιοι δεν ελέγχουν τα κόμματα τους, παραχωρούν την ευθύνη τους στους καναλάρχες και τους εκδότες.