Κάθε αναφορά στο πλεόνασμα δεν γινόταν για να υπενθυμιστεί η δημοσιονομική επιτυχία, αλλά να υπενθυμιστεί σε ευήκοα ώτα ότι έρχονται παροχές. Με την άφιξή τους οι ελεγκτές έθεσαν τέλος στις συγκεκριμένες υποσχέσεις, ανάβοντας «κόκκινο», και όλοι στην κυβέρνηση περιμένουν πότε θα φύγουν για να αρχίσουν ξανά το παιχνίδι των παροχών, που είναι επικίνδυνο, για τους σκληρά φορολογούμενους αυτής της χώρας.
(...)
Αντί της στήριξης των πραγματικά ευπαθών κοινωνικών ομάδων, ας δούμε πώς σκέπτονται ή πώς σκέφτηκαν στην κυβέρνηση να μοιράσουν το πλεόνασμα. Με χορήγηση τμήματος δώρου Πάσχα στους δημοσίους υπαλλήλους. Με επαναχορήγηση συντάξεων στις άγαμες θυγατέρες του δημοσίου τομέα -γιατί όχι και του ιδιωτικού; Με χορήγηση επιδόματος στους συνταξιούχους. Με χορήγηση επιδομάτων στους ένστολους, με πρόφαση τη δικαστική απόφαση. Ορισμένες κατηγορίες σαφώς υποαμείβονται, όπως όμως και πολλές άλλες κατηγορίες Ελλήνων επαγγελματιών.
Αποδέκτες, δηλαδή, θα είναι όσοι έχουν εργασία και εξασφαλισμένο ένα κάποιο εισόδημα, σε κάθε περίπτωση καλύτερο από εκείνο που υπάρχει πλέον στον ιδιωτικό τομέα, αντί όσων είναι οι πραγματικά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Η τρόικα δεν ξέχασε τη σχετική πρόβλεψη του μνημονίου και γι’ αυτό πάτησε φρένο στις κυβερνητικές υποσχέσεις. Υπό την έννοια αυτή, το δυστύχημα είναι πως κάποια στιγμή θα φύγει.
Ένα εξαιρετικό άρθρο στη Ναυτεμπορική εδώ.
