Λυμένα προβλήματα

23.4.14


Περνάω συχνά από την οδό Τσόχα, τον παράλληλο δρόμο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, που περνάει πίσω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Εκεί υπάρχουν κάτι υπαίθρια γήπεδα μπάσκετ. Θα τα έχετε δει.

Αν δεν τα έχετε δει, αξίζει να περάσετε κάποιο απόγευμα να τα δείτε, ειδικά αν είναι αργία ή Σαββατοκύριακο, όταν και γεμίζουν ασφυκτικά από κόσμο που θέλει να αθληθεί, να διασκεδάσει, να προσπαθήσει να αναπνεύσει εντός, εκτός κι επί τα αυτά της τσιμεντούπολης.

Περνώντας πρόσφατα από εκεί, έπεσα πάνω σε μια προπόνηση του γυναικείου τμήματος υποδομής του Παναθηναϊκού. Λευκά και μαύρα κορίτσια προπονούνταν μαζί και μπορούσε κανείς να διαπιστώσει ότι τα ένωναν πολλά περισσότερο από το τριφύλλι στο στήθος. Στο μυαλό μου είχε ήδη σχηματιστεί μια υποψία που σε μια πλατεία λίγο πιο πέρα θα επιβεβαιωνόταν.

Φτάνοντας στην πλατεία του Αγίου Θωμά στο Γουδή, το πρώτο πράγμα που κανείς μπορούσε να διαπιστώσει ήταν ότι βρισκόμασταν στη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς στον ομώνυμο ναό είχε ήδη συγκεντρωθεί αρκετός κόσμος για τη λειτουργία. Αν στεκόσουν μπροστά στο ναό κι έκλεινες τα μάτια σου, θα στοιχημάτιζες ότι βρισκόσουν σε μια περιοχή με μελίσσια.

Το βουητό που έφτανε στα αυτιά μου ήταν κάτι παραπάνω από ζωντανό. Σε ρόλο μελισσών, δεκάδες ιδρωμένα παιδάκια έτρεχαν, ούρλιαζαν, έπεφταν, σηκώνονταν και γενικότερα απολάμβαναν την πλατεία με κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο, προκαλώντας μια κάπως θεμιτή ναυτία στους γονείς τους.

Αν κάτι μπορούσα να ξεχωρίσω από τις φωνές τους, ήταν το ότι μιλούσαν ελληνικά. Νομίζω ότι άκουσα τη φράση «είσαι χαζό» αυτοτελώς ή με τη φαφούτικη παραλλαγή «είσαι χαδό» άπειρες φορές από διαφορετικά κεφαλάκια διαφορετικού χρώματος.  Λευκά, μαύρα, κάπως μαύρα, κίτρινα, κάπως κίτρινα.

Η υποψία μου είχε γίνει πια βεβαιότητα: αν έλεγα σε οποιοδήποτε λευκό παιδάκι από αυτά ότι το διπλανό μαύρο ή κίτρινο παιδάκι δεν είναι από την Ελλάδα, θα με ρωτούσε γεμάτο απορία «κι από που είναι;». Αντίστοιχα, το διπλανό μαύρο ή κίτρινο παιδάκι θα με ρωτούσε «κι από που είμαι;». Δεν θα είχα καμία απάντηση να τους δώσω.

Μπήκα προβληματισμένος σε ένα κατάστημα της περιοχής να πάρω από έναν καφέ. Αφού παρήγγειλα, πήγα προς την τουαλέτα από την οποία έβγαινε ένα πιτσιρίκι το οποίο μου είπε θυμωμένο ότι «μια κυλία καθαλίζει μέσα», αποχωρώντας απογοητευμένο από την αποτυχία του να κάνει την ανάγκη του.

Έσπρωξα την πόρτα και είδα μια μαύρη κυρία να καθαρίζει. Όχι, δεν είδα μια μαύρη κυρία. Είδα απλώς μια κυρία. Για δες το πιτσιρίκι...

--
Κατεβάστε την εφαρμογή της Παραπολιτικής για κινητά τηλέφωνα και tablet από το iTunes κι από το Google Play.