Ο τελευταίος σταθμός

23.5.14


Αν πιστεύετε ότι την Κυριακή οι Έλληνες θα ψηφίσουν απλώς για την Ευρώπη ή αν πιστεύετε ότι φταίνε οι πολίτες που δεν θα ψηφίσουν τελικά για την Ευρώπη κι όχι οι επίσημοι κυβερνητικοί εκβιασμοί περί σταθερότητας, δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να διαβάσετε αυτό το κείμενο.

Αν επίσης σκοπεύετε εσείς οι ίδιοι να ψηφίσετε για την Ευρώπη ενώ όλοι γύρω σας θα ψηφίζουν για την Ελλάδα, θαυμάζω τον ρομαντισμό σας αλλά ελπίζω να αντιλαμβάνεστε ότι θα τον αξιοποιήσουν πολιτικά άνθρωποι λιγότερο ρομαντικοί από εσάς.

Μιας και πάντως την Κυριακή δεν διεξάγονται βουλευτικές εκλογές και η ψήφος μας δεν είναι υπέρ ή κατά κάποιας κυβερνητικής λύσης για την Ελλάδα, προσωπικά σκέφτομαι να ψηφίσω κάπως αδίστακτα, να στείλω ένα μήνυμα ότι δεν θέλω με τίποτα να συνεχίσουν να κυβερνούν τη χώρα μου τύποι όπως ο ακροδεξιός Σαμαράς, ο ανεκδιήγητος Βενιζέλος και οι ολιγάρχες που τους διατηρούν στα πράγματα.

Σκέφτομαι να στείλω το παραπάνω μήνυμα με την ψήφο μου αλλά με τους σταυρούς μου να δείξω και σε αυτούς που συγκυριακά θα κερδίσουν την ψήφο μου ότι εξακολουθώ παντού να αναζητώ και να στηρίζω αληθινά προοδευτικές προσωπικότητες που μπορούν να συμβάλλουν αύριο ή και μεθαύριο στη σύνθεση ευρύτερων δυνάμεων.

Με την ψήφο μου θα επιχειρήσω επίσης να αποδοκιμάσω και τις μίζερες θεωρίες περί τρίτου προοδευτικού πόλου που θα μας σώσει. Πιστεύω ακράδαντα ότι η μοίρα της Κεντροαριστεράς ήταν, είναι και θα είναι να αποτελεί τον ένα εκ των δυο βασικών πόλων του πολιτικού συστήματος, τον μόνο προοδευτικό. Η Κεντροαριστερά είναι κυρίως Αριστερά. Δεν μπορώ να ψηφίσω ξανά ανθρώπους που μου υπόσχονται ακόμα απλώς μια καλύτερη διαχείριση της πραγματικότητας. Δεν είμαστε στο 2010, φτάσαμε ήδη στο 2014. Αν η κρίση γίνει καθεστώς, καταστραφήκαμε.

Θεωρώ ότι η σωτηρία της χώρας περνά μέσα από την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη στη χώρα εντός των επομένων μηνών. Η ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών από την Αριστερά θα προκαλέσει μια βίαιη ωρίμανση του ακροατηρίου της, δηλαδή του 27%-30% του ελληνικού λαού, θα σημάνει το οριστικό τέλος των ψευδαισθήσεων περί ενός άλλου μαγικού δρόμου που δήθεν δεν ακολούθησαν οι προηγούμενοι, ακριβώς όπως απελευθερώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες όταν ο Σαμαράς ανέστειλε τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα. Θα ήταν επίσης ευχής έργον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσουν δήμους και περιφέρειες και να αρχίσουν να κρίνονται στην πράξη, να πάψουν απλώς να τονίζουν ότι δεν κυβέρνησαν ποτέ.

Στα όσα υποστηρίζω, υποθέτω ότι υπάρχει ένα ισχυρό αντεπιχείρημα: κι αν η χώρα καταστραφεί όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ωριμάζει βίαια;

Η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια προς την καταστροφή όσο η κυβέρνηση αυτή κατακρεουργεί τους δημοκρατικούς θεσμούς, κυβερνά με Μπαλτάκους, βαφτίζει μεταρρυθμίσεις τις φωτογραφικές επιλογές υπέρ ολιγαρχών και επιβάλει μια δημόσια ατζέντα υστερικού διαλόγου κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πάντα πιο πειστικά υστερικής Χρυσής Αυγής.

Μόνο αν οι σημερινοί ψηφοφόροι της συγκυβέρνησης πάψουν να φοβούνται και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πάψουν να έχουν αυταπάτες θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια νέα προοδευτική και γνήσια αντισυστημική πλειοψηφία που θα διεκδικήσει οριστικά μια νέα Αλλαγή για την Ελλάδα.

Δεν πιστεύω σε μερεμέτια και περιστασιακές λύσεις, δεν πρέπει να προσπαθήσει η χώρα να προχωρήσει μπροστά με τόσους πολίτες της να πιστεύουν σε δράκους και φαντάσματα. Τις φούσκες τις σκας, δεν τις φουσκώνεις κι άλλο ελπίζοντας ότι δεν θα σκάσουν ποτέ. Μια ψυχή που είναι να βγει...