Προσπαθώ εδώ και μέρες να καταλάβω τι είναι αυτό που με ενοχλεί στο λογότυπο της παράταξης με την οποία η Ρένα Δούρου διεκδικεί, με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, την Περιφέρεια Αττικής.
Σίγουρα, με απογοητεύει το όνομα. Τι πάει να πει «Δύναμη Ζωής»; Οι υπόλοιποι υποψήφιοι εκπροσωπούν τον Θάνατο; Θα ήταν πολύ δύσκολο να απαιτεί κανείς από μια νεαρή πολιτικό να είναι κάπως πιο φειδωλή στη συνθηματολογία της;
Όπως και να έχει πάντως, το πρόβλημα δεν ήταν τελικά το όνομα αλλά αυτό το μεγάλο κόκκινο γράμμα ζήτα. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά, κάτι μου θύμιζε, κάτι που διαισθητικά δεν μου άρεσε. Είχα δίκιο. Νομίζω ότι βρήκα την πηγή έμπνευσης της κυρίας Δούρου και της ομάδας της:
Σίγουρα, το Ζήτα του Βασίλη Βασιλικού είναι ένα σημαντικό βιβλίο για την ελληνική πολιτική ιστορία, ένα βιβλίο-ορόσημο για την ελληνική Αριστερά. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η κ. Δούρου θα το εκτιμά πολύ.
Προσπαθώ όμως, θεωρητικά ως υποψήφιος ψηφοφόρος της, να αποκωδικοποιήσω το μήνυμα που μου στέλνει με κόκκινο «ζήτα» να ξεχωρίζει στο λογότυπο της. Ίσως είναι απλώς μια λεπτομέρεια που κακώς με απασχολεί τόσο πολύ. Πολύ πιθανό.
Για κάποιο λόγο όμως, αισθάνομαι ότι δεν είναι και τόσο ασήμαντο αυτό το ζήτα. Νομίζω ότι συμβολίζει την προτίμηση που νιώθουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο να δημιουργούν συνειρμούς με το ηρωικό παρελθόν από το να ασχολούνται περισσότερο με το μέλλον.
Ελπίζω να μην το μάθουν σε μερικές δεκαετίες από σήμερα, από τα βιβλία που θα έχουν γραφτεί τότε, ότι κάποτε βρέθηκαν μια ανάσα από το να γίνουν οι ίδιοι ήρωες και να γράψουν μόνοι τους την Ιστορία, όπως το έκαναν πάντοτε οι νικητές.
Οι ζωντανοί δεν έχουν κυρίως ανάγκη από ζωή. Θα τους ήταν πιο χρήσιμη μια παραγωγική δύναμη ζωντάνιας.
--
Κατεβάστε την εφαρμογή της Παραπολιτικής για κινητά τηλέφωνα και tablet από το iTunes κι από το Google Play.
