Στο βωμό μίας ασύδοτης τουριστικής ανάπτυξης ο ελληνικός αιγιαλός

5.5.14


Της Νίκης Φούντα*

Μόνο ειρωνικός μπορεί να χαρακτηριστεί ο τίτλος που έδωσε το Υπουργείο Οικονομικών στο σχέδιο νόμου «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας».

Γιατί; Ας δούμε αναλυτικά:

•Οριοθέτηση: αίρονται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (πχ. για ξαπλώστρες και αναψυκτήρια), καθώς και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
•Διαχείριση: Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών και η νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς. Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.
•Προστασία: το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας που είναι η ανάδειξη της ελληνικής ακτογραμμής με όρους αειφορίας παραδίνεται στο προσφιλές τρίπτυχο μπάζωμα – καντίνα – ξαπλώστρα.

Το κατ’ ουσίαν μη αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών έθεσε σε διαβούλευση ένα σχέδιο νόμου, που όχι μόνο δεν θα φέρει την οικονομική ανάκαμψη που υπόσχεται, αλλά δίνει ένα καίριο χτύπημα στην προστασία του περιβάλλοντος και την βιώσιμη ανάπτυξη!

Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου είναι καταφανώς αντισυνταγματικά (αντίθετα προς το δικαίωμα ακώλυτης πρόσβασης του πολίτη, την υποχρέωση κατεδάφισης αυθαίρετων κατασκευών στον αιγιαλό και στην παραλία, κ.α.), και όλοι γνωρίζουμε πως θα προσβληθούν στο ΣτΕ, όπου και θα υπάρξει δικαίωση εκ των υστέρων. Αλλά δυστυχώς η δόμηση είναι πράξη μη αναστρέψιμη, όπως και η καταστροφή του περιβάλλοντος τις περισσότερες φορές!

Εκτός από τα παραπάνω, είναι εκκωφαντική η αγνόηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας καθώς η χώρα μας είναι συμβαλλόμενο μέρος στο πρωτόκολλο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, στο οποίο προβλέπονται περιορισμοί σε δραστηριότητες στις παράκτιες ζώνες, με σκοπό τη διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης και διαχείρισης.

Σε μια χώρα που πάγια επιβραβεύει την αυθαιρεσία, οι παρανομούντες τύχαιναν πάντοτε καλύτερης αντιμετώπισης από τους νομοταγείς. Όμως, το νομοσχέδιο «προχωράει» ακόμη παραπέρα και διαμορφώνει δύο κατηγορίες πολιτών: τους ιδιώτες επιχειρηματίες, υπέρ των οποίων το Υπουργείο Οικονομικών σταθερά νομοθετεί, και τους απλούς πολίτες στους οποίους αρνείται να διασφαλίσει ακόμα και το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης.

Πρόκειται για μια ακόμα «επίδειξη» προτεραιοτήτων μιας λογικής παρωχημένης, βαθιά συντηρητικής, αλλά και πρόχειρης εκ μέρους της κυβέρνησης. Σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο αειφόρου ανάπτυξης, το οποίο στηρίζει σθεναρά την προστασία του περιβάλλοντος και την πράσινη ανάπτυξη ως μοχλούς για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ως βασικούς τομείς επένδυσης για την παραγωγική ανασυγκρότηση, το Υπουργείο Οικονομικών επιμένει στην ασυδοσία, δέσμιο των αντι-αναπτυξιακών μοντέλων άλλων δεκαετιών. Δέσμιο των ιδεολογικών του εμμονών.

Το νομοσχέδιο με τη μορφή που κατατέθηκε στη διαβούλευση δεν πρέπει να έρθει σε καμιά περίπτωση προς συζήτηση και ψήφιση στο Κοινοβούλιο. Καλούμε το Υπουργείο να το αποσύρει τώρα.

*H Νίκη Φούντα είναι βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς.

--
Κατεβάστε την εφαρμογή της Παραπολιτικής για κινητά τηλέφωνα και tablet από το iTunes κι από το Google Play.