Η Αριστερά που επικαλείται τα ανθρωπιστικά αισθήματα ενός μοντέρνου δικτάτορα

9.8.14


Η επιστολή του Μανώλη Γλέζου προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν με τρόμαξε, όχι γιατί περίμενα να πιστεύει κάτι διαφορετικό ο συγκεκριμένος (επαγγελματίας) πολιτικός αλλά γιατί παρατήρησα ότι ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΜΜΕ που πρόσκεινται φιλικά στην Κουμουνδούρου ένιωσαν την ανάγκη να την προβάλουν και να την υπερασπιστούν.

Αν άνηκα στην ηγετική ομάδα του κόμματος, θα έκανα ότι μπορούσα για να μην λάβει διαστάσεις μια τέτοια επιστολή, να μην διαδοθεί το κείμενο ενός ευρωβουλευτή που πιστεύει στα «ανθρωπιστικά αισθήματα» ενός μοντέρνου δικτάτορα όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ενός πολιτικού της Αριστεράς που εκφράζεται με όρους όπως «νέα τάξη πραγμάτων» που θα ζήλευε και ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Θεωρώ απόλυτα γελοίο να διατυπώνει ο πρώτος σε σταυρούς Έλληνας ευρωβουλευτής ένα αίτημα επιλεκτικής προστασίας των Ελλήνων αγροτών με επιχείρημα της στάσης της χώρας μας απέναντι στη Σοβιετική Ένωση το 1955(!).

Με τον Τσίπρα στον προθάλαμο του Μεγάρου Μαξίμου, τα πάρα πολλά νέα παιδιά που πιστεύουν στις ιδέες της Αριστεράς και ελπίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει κάποια στιγμή να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο από αυτά που η παλαιολιθική γραφειοκρατία του κόμματος τους προσφέρει. Είναι κρίμα να ξοδεύουν χρόνο και φαιά ουσία υπερασπίζοντας τέτοιου τύπου ανόητες επιστολές.