Μια φωτογραφία για τη συζήτηση περί πολυπολιτισμικότητας

2.9.14


Παρατήρησα ότι κατά τους θερινούς μήνες φούντωσε και στην Ελλάδα μια ενδιαφέρουσα συζήτηση περί πολυπολιτισμικότητας η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια στην υπόλοιπη Ευρώπη και ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Γαλλία.

Θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να σχολιάσω τις διάφορες απόψεις που διατυπώθηκαν σε λίγες μόνο γραμμές, γι' αυτό και προτιμώ να δημοσιεύσω μια φωτογραφία που τράβηξα πριν μερικές μέρες.

Στη φωτογραφία βλέπετε ένα μουσουλμανικό τζαμί (Mescid-I Aksa Camii) το οποίο βρίσκεται εντός της china town της Χάγης. Στην πόλη, η οποία είναι η διοικητική πρωτεύουσα της Ολλανδίας, υπάρχουν άλλα δυο τζαμιά και κατοικούν μόνιμα δεκάδες χιλιάδες μετανάστες διαφόρων θρησκειών.

Αυτό που θέλω να δείξω είναι ότι σε πολλές χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης, η πολυπολιτισμικότητα είναι κάτι που ήδη υπάρχει, κάτι που ήδη έχει επιχειρηθεί να λειτουργήσει ομαλά, γι' αυτό και εκεί η συζήτηση αφορά το αν πέτυχε το «πείραμα» ή όχι.

Νομίζω ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμα περάσει από το στάδιο της πραγματικής πολυπολιτισμικότητας. Πολυπολιτισμικότητα δεν είναι όταν στη γειτονιά σου απλώς κατοικούν πια άνθρωποι διαφορετικής εθνικότητας. Δεν έχουμε επιτρέψει στους ανθρώπους που έχουν έρθει στη χώρα να αναπτύξουν τον πολιτισμό τους, να λατρέψουν τον θεό τους, να ζήσουν όσο το δυνατόν παρόμοια με τον τρόπο που θα ζούσαν στον τόπο τους. Τους ανεχόμαστε χωρίς την παραμικρή διάθεση να τους ενσωματώσουμε.

Σκέφτομαι λοιπόν πόσο φλύαρες και ανούσια θεωρητικές είναι όλες αυτές οι εν Ελλάδι συζητήσεις για το αν μπορεί να λειτουργήσει ή όχι η πολυπολιτισμικότητα από τη στιγμή που καλά-καλά δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει πρακτικά ο συγκεκριμένος όρος.