Στην ουρά για το νέο iPhone, περιμένοντας να ξημερώσει

26.9.14


Νυχτερινή βόλτα σε ευρωπαϊκή πόλη. Θαυμάζεις την οργάνωση τους, την καθαριότητα των δρόμων, τους άφθονους πεζόδρομους, τους ζηλευτούς ποδηλατόδρομους, τη διάχυτη αίσθηση ασφάλειας. Ώσπου περνάς έξω από ένα κατάστημα της Apple και η καλή σου διάθεση χαλάει.

Ίσως κάποιοι από εσάς να είχατε ήδη στο παρελθόν κάποια ανάλογη εμπειρία αλλά για μένα ήταν η πρώτη φορά που είδα ένα πλήθος ανθρώπων να έχει στηθεί στην ουρά περιμένοντας να αγοράσει το νέο iPhone μετά από αρκετές ώρες, όταν και θα έχει ανοίξει το κατάστημα. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν νέοι και δεν έμοιαζαν να αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα βιοποριστικά προβλήματα. Υποθέτω επίσης ότι αρκετοί θα φοιτούν και σε φημισμένα πανεπιστήμια.

Πώς φτάσαμε ως εδώ; Πώς γίνεται μορφωμένοι νέοι δυτικών χωρών να ξοδεύουν τον χρόνο τους περιμένοντας απλώς να αγοράσουν πρώτοι μια ηλεκτρονική συσκευή που οποιοσδήποτε μπορεί να την αγοράσει, αν διαθέτει τα χρήματα, ανά πάσα στιγμή; Γιατί πολλοί σπεύδουν να σχολιάσουν ότι αυτό αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία της Apple αλλά ελάχιστοι μπαίνουν στον κόπο να τονίσουν ότι κυρίως αυτό αποτελεί μια κολοσσιαία αποτυχία των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών;

Τα ερωτήματα δεν μπορούν εύκολα να απαντηθούν αλλά αξίζει να το προσπαθήσουμε. Πώς φτάσαμε λοιπόν σε αυτό που περιγράφει εύστοχα ο Michael Sandel ως μια πορεία «from having a market economy to being a market society»; Και κυρίως: ποιο είναι το τέλος;