Οι θαυμαστές της Ζαρούλια, η κόρη του Μηλιού και οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ

5.1.15


Πριν από αρκετό καιρό, η Ελένη Ζαρούλια της Χρυσής Αυγής επιτέθηκε με χυδαίο τρόπο από το βήμα της Βουλής στον Γιάννη Δραγασάκη με άθλια «επιχειρήματα» που αφορούσαν την κόρη του. Τότε, η καταδίκη της ενέργειας της από τον πολιτικό κόσμο ήταν ομόθυμη.

Σήμερα, με τις εκλογές να πλησιάζουν, δεν βλέπω να υπάρχει η ίδια διάθεση απέναντι στον Γιάννη Μηλιό, από τον οποίο ζητούν να απολογηθεί για τις επιλογές της κόρης του, η οποία δεν αποτελεί πολιτικό πρόσωπο. Παρατηρώ ότι πολλοί σπεύδουν πρόθυμα να αξιοποιήσουν τα κίτρινα ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος κατά του ΣΥΡΙΖΑ και συνήθως υπέρ της Νέας Δημοκρατίας.

Από που να πρωτοξεκινήσει κανείς; Από την αστεία άποψη ότι ένας πολιτικός οφείλει να απολογείται για τα ενήλικα παιδιά του λες κι αυτά αποτελούν ιδιοκτησία του; Από την πάντα υπονοούμενη υπερσυντηρητική άποψη ότι δεν μπορείς να είσαι αριστερός αν είσαι εύπορος; Από το ότι η δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας καθορίζει και πάλι την ατζέντα;

Όμως, όλες αυτές οι επιθέσεις οφείλουν να γίνουν μάθημα στο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από το 4% στο 35% βρέθηκε και γιατί πρόθυμα χρησιμοποίησε όλα αυτά τα όπλα κατά των πολιτικών αντιπάλων, ενώ συνεχίζει να τα νομιμοποιεί με το να καθιστά προνομιακό συνομιλητή του τον εθνικό μας συκοφάντη Πάνο Καμμένο.

Όσοι δεν είχαν πρόβλημα όταν το τέρας του λαϊκισμού καταβρόχθιζε τους αντιπάλους τους, είτε πληρώνουν τώρα τις συνέπειες της ανεύθυνης στάσης τους είτε θα τις πληρώσουν τώρα. Η χώρα έχει εδώ και καιρό ανάγκη από ένα μίνιμουμ σοβαρότητας.