Η ιστορική αμηχανία του ευρωπαϊκού προοδευτικού χώρου για το μεταναστευτικό

20.4.15


Περισσότεροι από 900 άνθρωποι ενδέχεται να έχουν χάσει τη ζωή τους στο χθεσινό φρικτό ναυάγιο σκάφους που μετέφερε πρόσφυγες και μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική στη Νότια Ευρώπη, κάτι που συνιστά τη μεγαλύτερη σχετική τραγωδία των τελευταίων ετών.

Από χθες, παρατηρώ ότι διατυπώνονται χιλιάδες κριτικά σχόλια κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία κάποιοι θεωρούν υπεύθυνη γι' αυτό που συνέβη και της ζητούν να αντιμετωπίσει επειγόντως το πρόβλημα. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να παρακολουθήσω τις σκέψεις τους.

Προσωπικά, δεν βλέπω καμία σύνδεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το χθεσινό ναυάγιο. Οι αιτίες του μεταναστευτικού προβλήματος είναι διαχρονικά πολύ συγκεκριμένες και δεν μου προκύπτει κάποια εμπλοκή της Ε.Ε σε αυτές, πέρα από μια γενικόλογη συζήτηση περί του «δυτικού ιμπεριαλισμού» που στήριξε δικτάτορες σε διάφορες αναπτυσσόμενες στο όνομα της σταθερότητας, οι οποίοι τελικά εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από τους λαούς τους.

Φεύγοντας από τις αιτίες και πηγαίνοντας στις πιθανές λύσεις, η κριτική που ασκείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ακόμα πιο έωλη, ειδικά όταν αυτήν προέρχεται από τον προοδευτικό χώρο. Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι δεν μας αρέσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ναρκοπέδια και η δαιμονοποίηση αυτών των ανθρώπων αλλά είναι πολύ δύσκολο να προτείνουμε κάτι φοβερά συγκεκριμένο. Γίνεται να τους δεχθούμε όλους; Όχι. Γίνεται να μην δεχθούμε κανέναν; Όχι. Γίνεται να δεχθούμε μόνο πρόσφυγες κι όχι μετανάστες; Πρακτικά αδύνατο.

Ωραία λοιπόν τα ευχολόγια και οι ρομαντικές κραυγές αφύπνισης των Ευρωπαίων απέναντι στο πρόβλημα αλλά προς το παρόν μόνο η ευρωπαϊκή Δεξιά και Ακροδεξιά διατυπώνουν συγκεκριμένες θέσεις για το πρόβλημα, όσο κι αν αυτές μπορεί να μην μας αρέσουν. Οι υπόλοιποι τι λένε; Ότι η Λεπέν είναι ακροδεξιά, η Χρυσή Αυγή νεοναζί και όρος «λαθρομετανάστης» απαράδεκτος; Χαίρω πολύ, παρακάτω;