«Θέλουν να γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης» δήλωσε σήμερα ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης, σε μια ακόμα προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων να παρουσιάσει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ως αιμοδιψή αφεντικά που θέλουν να μας πιουν το αίμα.
Αρχικά, θα ήθελα να εκφράσω τον ειλικρινή θαυμασμό μου στους χιλιάδες εργαζομένους της εστίασης που με τον μόχθο τους συνεισφέρουν στην ελληνική οικονομία. Παρά τις όποιες στρεβλώσεις της, η εστίαση εξακολουθεί να παραμένει μια από τις τελευταίες ατμομηχανές παραγωγής πλούτου στη χώρα, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις εργασίας στους πολίτες της Ελλάδας. Αποτελεί μάλιστα την τελευταία ελπίδα χιλιάδων άνεργων νέων οι οποίοι συνήθως καταφέρνουν να εργαστούν για λίγους μήνες και να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές ή άλλα όνειρα τους. Τα γκαρσόνια παράγουν τον πλούτο που δήθεν θέλει να αναδιανείμει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αριστερά θα έπρεπε να σταθεί δίπλα στα φιλότιμα γκαρσόνια αυτής της χώρας, να διασφαλίσει τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα τους και να φροντίσει να συμβάλει ως κυβέρνηση στην περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού ώστε να πολλαπλασιαστούν οι θέσεις εργασίας στην εστίαση. Αντί για όλα τα παραπάνω, η (πρώτη φορά) Αριστερά συνεχίζει να κάνει αυτό, που τελικά γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλη πολιτική δύναμη, δηλαδή να προσπαθεί με επικοινωνιακά τρικ και λαϊκίστικες σαχλαμάρες να κρύψει τον οικονομικό αναλφαβητισμό της.
Κλεισμένοι για δεκαετίες στο θολό ενυδρείο του κομματικού σωλήνα, ο κ. Βούτσης και αρκετοί ομοτράπεζοι του στο υπουργικό συμβούλιο αδυνατούν να κατανοήσουν ότι ο λόγος που θα έπρεπε ήδη να έχουν συμφωνήσει με τους εταίρους της χώρας είναι ακριβώς για να μην αρχίζουν και τα γκαρσόνια να αμείβονται με «αξιοπρέπεια» αντί με χρήματα.
Η χώρα δεν κινδυνεύει από τα γκαρσόνια αλλά από όλα αυτά τα ανεπάγγελτα κομματόσκυλα που διαχρονικά παρίστανται στα υπουργικά συμβούλια και αποφασίζουν για το μέλλον χιλιάδων εργαζομένων χωρίς να έχουν κόψει ούτε μια απόδειξη ή να έχουν κολλήσει ένα ένσημο. Φτάνει πια!
