Για ακόμα μια φορά, η διακομματική επιτροπή που διαμόρφωσε τους όρους διεξαγωγής του debate μας...χάρισε μια συζήτηση-παρωδία με τους πολιτικούς αρχηγούς να μην απαντούν σχεδόν σε τίποτα.
Αυτή τη φορά, οι όροι διεξαγωγής ήταν τόσο σφιχτοί ώστε προκάλεσαν εκνευρισμό σε όλους τους συμμετέχοντες: στον φοβερά αγχωμένο Πάνο Χαρίτο, στους δημοσιογράφους και στους πολιτικούς αρχηγούς. Όχι τυχαία, προς το τέλος της συζήτησης δημιουργήθηκε χάος καθώς τα νεύρα όλων είχαν σπάσει.
Επί της ουσίας, δεν γίναμε φοβερά σοφότεροι. Τον εκνευρισμένο Αλέξη Τσίπρα διέσωσε ο ακροδεξιός συνεργάτης του Πάνος Καμμένος ο οποίος ανέλαβε να «λερώσει» τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη αλλά και η Όλγα Τρέμη, η οποία με μια αψυχολόγητη παρέμβαση έδωσε τη δυνατότητα στον πρώην πρωθυπουργό να παριστάνει τον αντισυστημικό ήρωα που δήθεν θα τα βάλει με τη διαπλοκή.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης εμφανίστηκε αγχωμένος στην αρχή, έπαιξε με δυναμισμό το χαρτί της σταθερότητας αλλά καλώς ή κακώς τον έφθειρε η επίθεση από τον Πάνο Καμμένο, καθώς γνωρίζουμε όλοι ότι η λάσπη κολλάει και αργεί να φύγει. Θα πρέπει να τα παίξει όλα για όλα πια στο ξεχωριστό debate του με τον Αλέξη Τσίπρα.
Μεγάλος χαμένος της αποψινής αναμέτρησης είναι σίγουρα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ταυτίστηκε ήδη από την πρώτη ερώτηση με τη δραχμή, χωρίς να έχει το προσωπικό επικοινωνιακό ταλέντο να στηρίξει μια τόσο τολμηρή επιλογή. Νομίζω ουδείς κατάλαβε σε τι διαφωνεί με το ΚΚΕ καθιστώντας σε μεγάλο νικητή της βραδιάς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος εμφανίστηκε ως η μόνη γνήσια αντιμνημονιακή φωνή για ένα ευρύ αριστερό ακροατήριο. Το κόμμα του θα βγει σίγουρα κερδισμένο και η Λαϊκή Ενότητα θα δυσκολευτεί μέχρι και να μπει πλέον στη Βουλή.
Αρκετά τυχερή στάθηκε η χαμογελαστή Φώφη Γεννηματά, η οποία έπαιρνε τον λόγο μετά τον Πάνο Καμμένο, και εμφανιζόταν σταθερά ως μια όαση μετριοπάθειας και σύνεσης εν μέσω ενός παράλογου διαλόγου. Εκτιμώ ότι κατάφερε να πείσει ότι επί των ημερών της το ΠΑΣΟΚ έχει αλλάξει ύφος και επιδιώκει να αποτελέσει μια δύναμη σταθερότητας.
Μάλλον αναιμική ήταν η παρουσία του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος αναλώθηκε κυρίως με το να αυτοθαυμάζεται περιγράφοντας πόσο σπουδαίο είναι το Ποτάμι και πόσο διαφορετικό είναι από τα υπόλοιπα κόμματα.
Επί της ουσίας, δεν γίναμε φοβερά σοφότεροι. Τον εκνευρισμένο Αλέξη Τσίπρα διέσωσε ο ακροδεξιός συνεργάτης του Πάνος Καμμένος ο οποίος ανέλαβε να «λερώσει» τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη αλλά και η Όλγα Τρέμη, η οποία με μια αψυχολόγητη παρέμβαση έδωσε τη δυνατότητα στον πρώην πρωθυπουργό να παριστάνει τον αντισυστημικό ήρωα που δήθεν θα τα βάλει με τη διαπλοκή.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης εμφανίστηκε αγχωμένος στην αρχή, έπαιξε με δυναμισμό το χαρτί της σταθερότητας αλλά καλώς ή κακώς τον έφθειρε η επίθεση από τον Πάνο Καμμένο, καθώς γνωρίζουμε όλοι ότι η λάσπη κολλάει και αργεί να φύγει. Θα πρέπει να τα παίξει όλα για όλα πια στο ξεχωριστό debate του με τον Αλέξη Τσίπρα.
Μεγάλος χαμένος της αποψινής αναμέτρησης είναι σίγουρα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ταυτίστηκε ήδη από την πρώτη ερώτηση με τη δραχμή, χωρίς να έχει το προσωπικό επικοινωνιακό ταλέντο να στηρίξει μια τόσο τολμηρή επιλογή. Νομίζω ουδείς κατάλαβε σε τι διαφωνεί με το ΚΚΕ καθιστώντας σε μεγάλο νικητή της βραδιάς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος εμφανίστηκε ως η μόνη γνήσια αντιμνημονιακή φωνή για ένα ευρύ αριστερό ακροατήριο. Το κόμμα του θα βγει σίγουρα κερδισμένο και η Λαϊκή Ενότητα θα δυσκολευτεί μέχρι και να μπει πλέον στη Βουλή.
Αρκετά τυχερή στάθηκε η χαμογελαστή Φώφη Γεννηματά, η οποία έπαιρνε τον λόγο μετά τον Πάνο Καμμένο, και εμφανιζόταν σταθερά ως μια όαση μετριοπάθειας και σύνεσης εν μέσω ενός παράλογου διαλόγου. Εκτιμώ ότι κατάφερε να πείσει ότι επί των ημερών της το ΠΑΣΟΚ έχει αλλάξει ύφος και επιδιώκει να αποτελέσει μια δύναμη σταθερότητας.
Μάλλον αναιμική ήταν η παρουσία του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος αναλώθηκε κυρίως με το να αυτοθαυμάζεται περιγράφοντας πόσο σπουδαίο είναι το Ποτάμι και πόσο διαφορετικό είναι από τα υπόλοιπα κόμματα.
