Για να μπορέσει κάποιος να εκτιμήσει σωστά την κατάσταση χρειάζεται να διαχωρίσει το αξιακό του σύστημα από την ανάλυσή του.
Ενώ η καταδίκη της απόπειρας είναι καθολική, εντός κι εκτός Τουρκίας, η ανάλυση για το πώς η κυβέρνηση διαχειρίζεται το μετα-πραξικοπηματικό περιβάλλον είναι τόσο πολωτική όσο η ίδια η πόλωση που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως τον κατηγορούν, έχει προωθήσει στις προσπάθειές του να παραμείνει στην εξουσία και εν τέλει να αντικαταστήσει το κοινοβουλευτικό σύστημα με ένα προεδρικό.
Η πρόκληση είναι να διασφαλιστεί αυτό την ώρα που η χώρα εκκαθαρίζεται από τους πιθανούς εχθρούς της συνταγματικής τάξης, είτε πρόκειται για άτομα εντός των υπηρεσιών ασφαλείας που έχουν αρκετή εξουσία για να υποκινήσουν μια νέα απόπειρα πραξικοπήματος, είτε πρόκειται για δημόσιους υπαλλήλους στην υπηρεσία της παντοδύναμης οργάνωσης του Φετουλάχ Γκιουλέν, είτε πρόκειται για ένα μείγμα αυτών των δύο.
Η απειλή των γκιουλενιστών δεν πρέπει να υποβαθμίζεται. Στην πρόσφατη ιστορία οι γκιουλενιστές κι όχι η αξιωματική αντιπολίτευση ήταν η δεύτερη δύναμη στην πολιτική της Τουρκίας. Αυτή η ανωμαλία δεν μπορούσε να διαρκέσει για πολύ εάν η κυβέρνηση (που επέτρεψε την άνοδο των γκιουλενιστών) και η εύθραυστη τουρκική δημοκρατία δεν ήθελαν να υποστούν ανεπανόρθωτες ζημιές.
Μια ψύχραιμη και δίκαιη προσέγγιση των όσων έγιναν στην Τουρκία από τον καθηγητή Δημήτρη Τριανταφύλλου στις σελίδες του Έθνους.
