Νομίζω ότι θα ήταν προσβολή για τη νοημοσύνη του μέσου Έλληνα να κάτσω να εξηγήσω γιατί η αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα στην ερώτηση της Ευαγγελίας Τσικρίκα ήταν απαράδεκτη και μάλιστα με έναν τρόπο φοβερά κάφρικο για το αξιώμα του πρωθυπουργού.
Θέλω απλώς να επισημάνω την μεγάλη εικόνα:
Ζούμε στα χρόνια που μια κυβέρνηση της Αριστεράς πρώτα ζητά να μάθει τι ψηφίζεις και πως αντέδρασες σε πολιτικές επιλογές παλαιότερων κυβερνήσεων κι έπειτα θα αποφασίσει αν αξίζει να ασχοληθεί με το πρόβλημα σου.
Μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να ξαμολύσει συντονισμένα τα επικοινωνιακά σκυλιά της για να κατασπαράξουν και να ξεφτιλίσουν μια εργαζόμενη δημοσιογράφο που τόλμησε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μην καταπιεί αμάσητο το παραμύθι περί του αιώνιου ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς.
Κοινώς, ζούμε σε χρόνια μίζερα και σκοτεινά. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα βρεθεί στο μέλλον κάποια ακροδεξιά δύναμη που θα επωφεληθεί από τον τεράστιο αγώνα της Αριστεράς για την κανονικοποίηση της σκατοψυχίας στον δημόσιο διάλογο.
